Νέος Κόσμος, 27/12/18

Χορταριασμένη σκάλα στην καρδιά της πόλης, με τον αρμόζοντα διάκοσμο από graffiti.

Hedda Gabler (2018)

Ψυχανάλυση και φεμινισμός σ' ένα εμβληματικό θεατρικό έργο

Πάνω από έναν αιώνα μετά τη δημιουργία της, η Hedda Gabler - ένα από τα πιο αινιγματικά, ίσως, θεατρικά πρόσωπα και εμβληματικό γι' αυτόν ακριβώς το λόγο - δεν παύει να προσελκύει τους σκηνοθέτες παγκοσμίως, καθώς και να αποτελεί εξαίρετη διαχρονική πρόκληση για τις ηθοποιούς που την υποδύονται. Η (έκδηλη σε αρκετά από τα έργα του) γοητεία που ασκούσαν στον "πατέρα" της, πρωτοπόρο Νορβηγό συγγραφέα Henrik Ibsen, οι επιστημονικές έρευνες και αντιλήψεις της εποχής του στο πεδίο των ψυχικών ασθενειών, του έδωσε το έναυσμα και το υλικό ώστε να πλάσει μια ηρωίδα με ιδιόμορφη δραματουργική δυναμική, αλλά και με έντονο πραγματολογικό ενδιαφέρον. Διότι η προσωπικότητα της Hedda Gabler, όπως σκιαγραφείται μέσα απ' το ομότιτλο έργο, παρουσιάζει γνωρίσματα που η ψυχιατρική και η καινοφανής, τότε, ψυχαναλυτική επιστήμη είχαν μόλις αρχίσει να τα προσεγγίζουν με προθέσεις ουσιαστικής κατανόησης, αντί να τους κολλούν συλλήβδην την ταμπέλα της "τρέλας" ή της "υστερίας".

Συνέντευξη με τον Κυριάκο Χαλκόπουλο (2018)

Τα περισσότερα από τα διηγήματά μου είναι αλληγορικά

Ο Κυριάκος Χαλκόπουλος φοίτησε στην Αγγλία και είναι πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Essex. Εργάζεται ως μεταφραστής κλασικής λογοτεχνίας (εκδόσεις Οξύ & Αρχέτυπο). Έχει παρουσιάσει κύκλους σεμιναρίων για τη φιλοσοφία και για θέματα κλασικής λογοτεχνίας σε δημοτικές βιβλιοθήκες και ιδιωτικά κέντρα πολιτισμού. Έχει αρθρογραφήσει, επί σειρά ετών, για θέματα πολιτισμού στην εφημερίδα Μακεδονία της Θεσσαλονίκης. Έργα του έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα περιοδικά λόγου (Δέκατα, Ένεκεν, Ίαμβος, Εντευκτήριο). Έχει συνεργαστεί με τις εκδόσεις Ανάτυπο, από τις οποίες κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο Η Χρυσαλίδα. Τον Κυριάκο Χαλκόπουλο είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά στην περσινή διοργάνωση του FantastiCon, η οποία πραγματοποιήθηκε για τέταρτη συνεχή χρονιά στις αρχές του Οκτωβρίου που μας πέρασε, στους χώρους της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.

Τι σας παρακίνησε να ασχοληθείτε με τη φανταστική λογοτεχνία;

Συνέντευξη με τη Λίλα Κίσσα-Φραγκομίχαλου (2018)

Γίνε το ασύλληπτο για το οποίο προορίζεσαι

Η Λίλα Κίσσα-Φραγκομίχαλου αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) με πτυχίο γαλλικής φιλολογίας. Συγγραφέας και εικονογράφος του φανταστικού, δημιούργησε το 2011 τον "ονειρόκοσμο" Angel Eyes, συνδυάζοντας τις κλίσεις της. Πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση ζωγραφικής το Φεβρουάριο του 2015. Το πρώτο της εικονογραφημένο μυθιστόρημα φαντασίας, με τίτλο Angel Eyes Βιβλίο Ι: Φύλακες κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 2016 και χαρακτηρίστηκε best seller. Τον Αυγουστο του 2017 κυκλοφόρησε το δεύτερο μυθιστόρημα της σειράς, με τίτλο Angel Eyes Βιβλίο ΙΙ: Το Μονοπάτι και τον Οκτώβριο του 2018 κυκλοφόρησε το τρίτο μυθιστόρημα της σειράς, με τίτλο Angel Eyes Βιβλίο ΙΙΙ: Προορισμός. Ζει με το σύζυγο και την κόρη της στη Χίο και το μεγάλο της κίνητρο για ζωή είναι το να κάνει τους συνανθρώπους της να ονειρεύονται περισσότερο. Τη Λίλα και τις λογοτεχνικές, όσο και εικαστικές και άλλες δημιουργίες της είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τον Οκτώβριο που μας πέρασε, στην τέταρτη κατά σειρά διοργάνωση του FantastiCon, η οποία και φέτος φιλοξενήθηκε στους χώρους της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης.

Αρμονική Ταλάντωση (2018)

Χριστουγεννιάτικο μικροδιήγημα

Καθώς η μάνα του ανακάτευε το σιρόπι για τα μελομακάρονα, εκείνο κοίταζε περίεργο την πλατιά μεταλλική κουτάλα που κρεμόταν πάνω απ' τον πάγκο της κουζίνας. Στη ρηχή της κοιλότητα καθρεφτιζόταν ένα θέαμα αλλόκοτο: ένα αναποδογυρισμένο, άτεχνα σκιτσαρισμένο πρόσωπο, σχεδόν άμορφο απ' τα μάτια και πάνω, γεμάτο κόκκινες και μπλάβες στάμπες.

Συνέντευξη με τον Mathias Enard (2018)

Όλοι μαζί να καταπολεμήσουμε τον εξτρεμισμό

Ο Mathias Enard γεννήθηκε το 1972 στη Γαλλία και έζησε για μεγάλο διάστημα στη Μέση Ανατολή και στη Βαρκελώνη, με ένα σύντομο πέρασμα από το Βερολίνο, όπου έγραψε ένα από τα βιβλία του. Πραγματοποίησε σπουδές περσικής και αραβικής γλώσσας και λογοτεχνίας, ενώ τον έχει επανειλημμένα απασχολήσει η περιπλοκότητα των σχέσεων μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Το πρώτο του μυθιστόρημα, La Perfection du Tir (Η Τελειότητα της Βολής) εκδόθηκε το 2003. Το συγγραφικό του έργο αριθμεί εννιά τίτλους ως τώρα και έχει τιμηθεί με διακρίσεις και βραβεία, μεταξύ των οποίων το Prix Goncourt για τα μυθιστορήματά του Rue des Voleurs (Οδός Κλεφτών) και Πυξίδα. Το δεύτερο, καθώς και το προγενέστερο Μίλησέ τους για Μάχες, για Ρηγάδες και για Ελέφαντες (τίτλος δανεισμένος από τον Rudyard Kipling), επίσης βραβευμένο με το Prix Goncourt des Lyceens (το αντίστοιχο του Goncourt για την εφηβική και νεανική λογοτεχνία), κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Στερέωμα το 2016 και το 2018 αντίστοιχα, σε έξοχη μετάφραση της Σοφίας Διονυσοπούλου. Ο Mathias Enard βρέθηκε στην Αθήνα στις αρχές Δεκεμβρίου με αφορμή την ελληνική έκδοση των βιβλίων του, προκειμένου να παραστεί σε εκδηλώσεις και παρουσιάσεις αφιερωμένες στον ίδιο και το έργο του.

Η Ψιλικατζού (2018)

Συνωμοσία εναντίον του σύμπαντος

Με την Ψιλικατζού τυχαίνει να με συνδέει μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Ήμουν από τους πρώτους και τακτικούς αναγνώστες του ομότιτλου ιστολογίου (μεταξύ αρκετών άλλων), την εποχή όπου το blogging ήταν μια δραστηριότητα σχετικά νεοφανής, ελαφρώς περιθωριακή - αν και δεν άργησε να γίνει μόδα, όπως κάθε καινούργια ανακάλυψη της μαζικής κουλτούρας - με πολύ διαφορετικό νόημα και επιδιώξεις απ' ό,τι σήμερα. Τους καιρούς εκείνους, όχι και τόσο μακρινούς, αν κάποιος προέβαλλε την ιδιότητα του blogger ως επάγγελμα ή μέσο βιοπορισμού, θα αντιμετωπιζόταν τουλάχιστον με θυμηδία. Γιατί η διατήρηση ιστολογίου δεν αποσκοπούσε στην προσωπική προβολή με απώτερο στόχο το οικονομικό, κυρίως, κέρδος - δεν είχε καν απώτερο στόχο πέρα απ' την άμεση έκφραση και καταγραφή σκέψεων, συναισθημάτων και στιγμιοτύπων της καθημερινότητας, όπως σ' ένα παραδοσιακό, χειρόγραφο ημερολόγιο. Και επειδή τότε, σε αντίθεση με το τωρινό "καθεστώς", ήταν αδιανόητο να κοινοποιεί κανείς τα αληθινά του στοιχεία σ' έναν ανοίκειο και χαώδη χώρο όπως ο παγκόσμιος ιστός, οι bloggers δημοσίευαν με ψευδώνυμα, συνήθως μονολεκτικά ή/και σύνθετα, ενίοτε βασισμένα σε λογοπαίγνια ή αναγραμματισμούς: πότε ευφάνταστα, πότε αστεία, πότε εμπρηστικά, πότε δηλωτικά ενός προσφιλούς τους θέματος, μιας επαγγελματικής ή ερασιτεχνικής ασχολίας τους.

Συνέντευξη με την B. A. Paris (2018)

Θέλω να εφευρίσκω και όχι να δανείζομαι τα θέματά μου

Η B. A. Paris συστήθηκε στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το προπέρσινο φθινόπωρο, με το διεθνώς ευπώλητο πρώτο της μυθιστόρημα Πίσω από Κλειστές Πόρτες - ένα αγωνιώδες ψυχολογικό thriller με θέμα τον καταναγκαστικό έλεγχο σε μια συζυγική σχέση, το οποίο κυκλοφόρησε στη χώρα μας από τις εκδόσεις Bell, μεταφρασμένο από τη Βεατρίκη Κάντζολα Σαμπατάκου. Ακολούθησαν δύο ακόμα βιβλία, H Κατάρρευση (2017) και Φέρε με Πίσω (2018), από τις ίδιες εκδόσεις και με την ίδια μεταφράστρια, τα οποία επίσης καταπιάνονται με δυο διαφορετικές μορφές χειραγώγησης και ψυχολογικής βίας, του λεγόμενου gaslighting (από τον τίτλο του αγγλικού θεατρικού έργου με ανάλογο θέμα, Το Φως του Γκαζιού, που έγραψε ο Patrick Hamilton το 1938 και γυρίστηκε σε ταινία το 1940 από το Βρετανό Thorold Dickinson και το 1944 από τον Αμερικανό George Cukor). Αν και δηλώνει απρόθυμη να τυποποιηθεί ως - επιτυχημένη, έστω - συγγραφέας ενός μονάχα λογοτεχνικού είδους, η B. A. Paris κατέχει σε βάθος το υλικό της και δεν διστάζει να "υποδυθεί" νοερά τους πιο διαταραγμένους της ήρωες, προκειμένου να προσδώσει αληθοφάνεια στις υποθέσεις των έργων της. Το Νοέμβριο που μας πέρασε, η συγγραφέας βρέθηκε στην Αθήνα με αφορμή την κυκλοφορία στην Ελλάδα του Φέρε με Πίσω και μας μίλησε με εγκαρδιότητα, αυθορμησία και ειλικρίνεια για τις δημιουργικές της προθέσεις, τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα θέματά της, το "διάλογο" με τα μυθιστορηματικά της πρόσωπα και τις απόψεις της για τη χειριστική συμπεριφορά, καθώς και για τις μελλοντικές της επιδιώξεις.

Μετς, 14/11/18

"Ιδιωτικό" graffiti σε κοινή θέα: όταν σκοπός και μέσα αλληλοαναιρούνται.

Νέος Κόσμος, 14/11/18 - II

Και λίγο παραπέρα, το αποτύπωμα από ένα ζευγάρι μικροσκοπικών φτερών.

Νέος Κόσμος, 14/11/18 - I

Πρασινάδα, πρασινάδα, στου τσιμέντου τη σχισμάδα.

Το Κουκλόσπιτο (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Από τότε που κληρονόμησε το ξαντήριο της θειας του, έγινε τυραννίσκος. Επιστατούσε το προσωπικό με πυγμή σιδερένια και καμιά ανοχή στην απειθαρχία. Κι η σκληρότητά του δεν περιοριζόταν στη δουλειά, μα και στο σπίτι του είχε καταντήσει αφόρητος. Δεν περνούσε μέρα που να μη λογοφέρει έστω και μια φορά με τη γυναίκα του, η οποία ήταν λαίμαργη και τρελαινόταν για γλυκά. Την κατηγορούσε ότι καταβρόχθιζε κυριολεκτικά την κοινή τους περιουσία και απειλούσε να τη χωρίσει έτσι και συνέχιζε το ίδιο βιολί.

Συνέντευξη με τη Λίνα Νικολακοπούλου & την Αργυρώ Καπαρού (2018)

Ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι παρών

Η Λίνα Νικολακοπούλου γεννήθηκε στα Μέθανα το 1957. Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, παρακολουθώντας συγχρόνως μαθήματα κινηματογραφίας στη Σχολή Σταυράκου, σκηνοθεσίας θεάτρου στη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και κλασικής κιθάρας στο Εθνικό & Ελληνικό Ωδείο Αθηνών. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 ξεκίνησε με τον τότε συμφοιτητή της, συνθέτη Σταμάτη Κραουνάκη, μια μακρόχρονη, πλούσια και επιτυχημένη δημιουργική συνεργασία με άκρως ιδιαίτερη ταυτότητα. Εκτός από τους στίχους πολυάριθμων τραγουδιών, έχει επίσης γράψει χορικά για παραστάσεις αρχαίας κωμωδίας, κείμενα επιθεώρησης και το θεατρικό έργο Σταγόνα στα Γόνατα. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους Έλληνες και ξένους συνθέτες, όπως ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, η Ευανθία Ρεμπούτσικα, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Goran_Bregovic, ο Ara Dinkjian, ο Trevor Horn και ο Sting, ενώ τραγούδια της έχουν ερμηνεύσει, μεταξύ άλλων, η Βίκυ Μοσχολιού, η Χάρις Αλεξίου, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Γιώργος Μαρίνος, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιάννης Πάριος, η Τάνια Τσανακλίδου, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Κότσιρας, η Αρλέτα και η Milva. Υπήρξε μέλος της ομάδας των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 και μάλιστα έγραψε τους στίχους για το τραγούδι της Ολυμπιακής Λαμπαδηδρομίας. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, τιμήθηκε με το παράσημο του Αργυρού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο.

Κυψέλη, 5/11/18 - V

Εδώ οι καλές διαμαρτυρίες, διαδηλώσεις, δράσεις, πολιτικές ομιλίες...

Κυψέλη, 5/11/18 - IV

Απ' όλα έχει ο μπαξές. Διαφημίζονται & προσφέρονται παντός είδους προϊόντα & υπηρεσίες. Ως και συναυλίες αλληλεγγύης. Πάρε κόσμε!

Κυψέλη, 5/11/18 - III

Απ' όλα έχει ο μπαξές. Διαφημίζονται & προσφέρονται παντός είδους προϊόντα & υπηρεσίες. Πάρε κόσμε!

Κυψέλη, 5/11/18 - II

Απ' όλα έχει ο μπαξές. Διαφημίζονται & προσφέρονται παντός είδους προϊόντα & υπηρεσίες. Πάρε κόσμε!

Κυψέλη, 5/11/18 - I

Όταν πέφτουν τα ρολά, αναδύεται ένας άλλος κόσμος χρωμάτων και αινιγματικών νοημάτων.

Συνέντευξη με τη Σοφία Μανουσάκη (2018)

Από τη μια ευτυχία, από την άλλη τεράστια ευθύνη

Η Σοφία Μανουσάκη γεννήθηκε στην Κρήτη τον Αύγουστο του 1995. Το 2013, σε συνεργασία με τον Στέφανο Κορκολή, ξεκίνησε μια εντυπωσιακή καριέρα στο χώρο της καθαρά έντεχνης μουσικής, έχοντας ήδη στο ενεργητικό της πάνω από 70 συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό και δυο διπλούς χρυσούς δίσκους με έργα του Μίκη Θεοδωράκη (ο οποίος, μάλιστα, την αποκάλεσε "αποκάλυψη μεγατόνων"). Σημαντικοί σταθμοί στην πορεία της υπήρξαν το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Μικρό Θέατρο της Παλαιάς Επιδαύρου, η Ακαδημία Chopin της Βαρσοβίας και το θέατρο Alhambra στο Παρίσι, ενώ έχει συνεργαστεί επί σκηνής με σπουδαίους συνθέτες όπως ο Μίμης Πλέσσας. Κατόπιν επιθυμίας του Μίκη Θεοδωράκη, ερμήνευσε έργα του στην Κολωνία, παρουσία του ίδιου του συνθέτη, ενώ εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στο πλαίσιο φιλανθρωπικής συναυλίας για την ενίσχυση του Συλλόγου Φίλων Παιδιών με Καρκίνο "ΕΛΠΙΔΑ", δίπλα στη Μαρία Φαραντούρη και τον Στέφανο Κορκολή.

Συνέντευξη με τον Στέφανο Κορκολή (2018)

Είμαστε η χώρα που γεννάει ποιητές

Ο Στέφανος Κορκολής γεννήθηκε στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 ετών χαρακτηρίστηκε "παιδί θαύμα" και αφού ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, συνέχισε με υποτροφία του γαλλικού κράτους στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε συγχρόνως μαθήματα σύνθεσης, ενορχήστρωσης, διεύθυνσης ορχήστρας και μουσικής κινηματογράφου. Τόσο οι πρωτότυπες συνθέσεις, όσο και οι ερμηνείες του απέσπασαν διθυραμβικές κριτικές και διακρίσεις στη Γαλλία και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, ενώ έχει συμπράξει με τους σπουδαιότερους μαέστρους και ορχήστρες παγκοσμίως. Έχει επίσης συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα της διεθνούς μουσικής σκηνής, μεταξύ των οποίων ο Alfredo Kraus, ο Jose Carreras, ο Enio Morricone, ο Lucio Dalla, ο Luca Carboni, η Βίκυ Λέανδρος, η Νάνα Μούσχουρη και ο ποιητής Horacio Ferrer (στιχουργός του Astor Piazzola). Έχει δώσει πάνω από 5.000 συναυλίες σε όλο τον κόσμο και έχει πουλήσει πάνω από 2.000.000 δίσκους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ είναι επίσημα πρεσβευτής της μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη.

Νέος Κόσμος, 4/11/18

Κι άλλα εξόριστα πατούμενα, μαζί με το λείψανο του κουτιού τους.

Galatea v1.0rc (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Δεν ξέρω τ' όνομά μου ούτε τη ράτσα μου. Με κόπο ανοίγω τα μάτια μου σε μια πρωτόγνωρη κόκκινη στίλβη. Τα άμαθα, μουδιασμένα πόδια μου απλώνονται άγαρμπα από δω κι από κει, σκίζουν το ντελικάτο κουκούλι που με τυλίγει. Μόλις ήρθα στον κόσμο κι όμως νιώθω λες και ξαναγεννιέμαι για εκατοστή φορά. Ίσως απ' τα δεκάδες ξαναζωντανέματά μου, καθώς ο δημιουργός μου δεν εννοούσε να τα παρατήσει. Δεν του πέτυχα με την πρώτη και τον παίδεψα. Μα αυτός εκεί, ακούραστος και πεισματάρης, να συγκομίζει και να συνταιριάζει τα κομμάτια μου ώσπου είδε, επιτέλους, μέσα στο κέλυφός μου να σπιθίζει μια ιδέα ζωής.

Η Οργή του Νερού (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Το μπάζωμα του ρέματος είχε ανοίξει τεράστιο χάσμα ανάμεσα στους κατοίκους της κωμόπολης. Οι μισοί ήταν υπέρ και οι άλλοι μισοί κατά. Δίχως τη συναίνεση της πλειονότητας, βέβαια, τίποτα δεν επρόκειτο να προχωρήσει. Γι' αυτό και ο πρόεδρος, που βιαζόταν να κλείσει τη συμφωνία με τους μεγαλοξενοδόχους, είχε αναθέσει στους πιο βρωμόστομους από τους υποστηρικτές του να διαβάλουν τους αντιτιθέμενους.

Συνέντευξη με τον Christopher Bakken (2018)

Θεωρώ την Ελλάδα πατρίδα μου

Ο ποιητής, μεταφραστής, chef και συγγραφέας ταξιδιωτικών απομνημονευμάτων Christopher Bakken γεννήθηκε το 1967 στο Μάντισον του Γουισκόνσιν και σπούδασε στα Πανεπιστήμια του Χιούστον και της Κολούμπια, απ' όπου απέκτησε διδακτορικό στη λογοτεχνία και τη δημιουργική γραφή και MFA στην ποίηση αντίστοιχα. Εργάστηκε ως υπότροφος του προγράμματος Fulbright στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου και διδάσκει αγγλική λογοτεχνία στο Allegheny College. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές (Και μετά την Ελλάδα τι..., Goat Funeral και Eternity & Oranges), καθώς και ένα γαστρονομικό οδοιπορικό με τον τίτλο Μέλι, Ελιές, Χταπόδι: Περιπέτειες στο Ελληνικό Τραπέζι. Συμμετείχε επίσης στην αγγλική μετάφραση της ανθολογίας The Lions' Gate: Selected Poems of Titos Patrikios. Ακόμα, διευθύνει το πρόγραμμα Culinary Crete και τα Εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής στη Θεσσαλονίκη και τη Θάσο. Ο Christopher Bakken θα βρίσκεται στην Αθήνα στις 18 και 19 Οκτωβρίου, προκειμένου να λάβει μέρος στο Διεθνές Συμπόσιο της Εταιρείας Συγγραφέων που θα πραγματοποιηθεί στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, με θέμα: Γιατί διαβάζουμε; Ο ρόλος του συγγραφέα και του βιβλίου τον 21ο αιώνα. Ο τίτλος της ομιλίας του, η οποία εντάσσεται στην ενότητα "Το μέλλον της γραφής", θα είναι Απολογισμός & Αντίλογος.

Παλαιό Φάληρο, 13/10/18

Μονή παντόφλα στο έλεος των στοιχείων. Η ελαφρώς κουνημένη λήψη προσδίδει κατιτίς το ψυχεδελικόν στην όψη της ασφάλτου.

Tranquillas Horret Aquas (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Ήταν ο τρίτος δικηγόρος που είχε εξαφανιστεί για μήνες, πριν τον ανακαλύψουν τα αστυνομικά σκυλιά στην υπώρεια του κατάφυτου λόφου. Ο σκελετός του βρέθηκε καθισμένος σ' ένα παγκάκι, σε πόζα που έφερνε στο νου το Στοχαστή του Rodin. Πρέπει να τον έστησαν έτσι μετά θάνατον, όσο το πτώμα ήταν ζεστό ακόμα κι ευλύγιστο, αφήνοντας την υπόλοιπη διαδικασία στα στοιχεία της φύσης. Λίγο πιο πέρα, ένα αξιοθαύμαστα ρεαλιστικό ομοίωμα ναυαγίου εικονογραφούσε κυριολεκτικά την έκφραση "βουλιάξαν τα καράβια του". Πράγματι, ο μακαρίτης ήταν χρεωμένος ως το λαιμό, τον είχε παρατήσει η γυναίκα του και με όλες σχεδόν τις τελευταίες του υποθέσεις είχε δικαιωματικά κερδίσει τον τίτλο του χασοδίκη.

Παλαιό Φάληρο, 10/11/18 - II

Κι άλλη "μπιλμπάγια" ένα βήμα πιο πέρα, με μια ακόμα σκισμένη τσάντα να θυμίζει παιδικό πουκαμισάκι.

Παλαιό Φάληρο, 10/11/18 - I

Ρόδα (του κάδου), τσάντα και "μπιλμπάγια" (ή αλλιώς "κουτσομπλέκουρα" - όπως λένε στο χωριό μου τη συλλογή από ετερόκλητα ψιλοπραγματάκια).

Το Φαινόμενο της Πεταλούδας (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Σε μέρη τόσο πυκνοκατοίκητα, είναι αναπόφευκτες οι επιδημίες. Ειδικά τώρα το φθινόπωρο, με την υγρασία και τα ρεύματα, θερίζουν. Ένα τέτοιο κακό πλάκωσε την πόλη μας πέρσι τέτοιον καιρό. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε από τον ερχομό δυο ξένων που δεν μας ενημέρωσαν εγκαίρως για την κατάσταση της υγείας τους. Ήταν δύτες και είχαν κολλήσει πνευμονόκοκκο από το μολυσμένο αέρα που τους έστελνε το μηχανοκάικό τους. Δεν είχαν γίνει όπως έπρεπε οι εργασίες συντήρησης και οι σωλήνες είχαν μείνει ακαθάριστοι για ποιος ξέρει πόσους μήνες.

Νέος Κόσμος, 6/10/18

Κόβω φλέβα για το αρωματικό τουαλέτας μέσα στη λεκάνη.

Μετς, 30/9/18

Ωραίος ζεστός cappuccino από το Mochador Caffe πάνω σε βίντεο/DVD player (από κείνα τα προκατακλυσμιαία, που παίζουν και βιντεοκασέτες).

Νέα Σμύρνη, 30/9/18

Απογευματινός καφές στη Νέα Σμύρνη, σε χαριτωμένη καφετέρια vintage αισθητικής.

Μετς, 27/9/18

Ζεστά πρωινά ροφήματα: espresso και γάλα ρυζιού με βανίλια και κανέλα.

Μετς, 24/9/18

Δυο πρόσωπα σε υπέρθεση; Δυο όψεις του ίδιου νομίσματος; Μάλλον ο ήδη γνωστός μας Brane διεκδικεί το κεφάλι του προκατόχου του.

Κοιμήσου Αγγελούδι μου (2018)

Η ψυχοπαθολογία του οικογενειακού "ιδρυματισμού"

Δυο αδέλφια, η Άρτεμις και ο Αχιλλέας, ζουν απομονωμένα με τον κατάκοιτο αυταρχικό πατέρα τους - συνταξιούχο δασάρχη - σ' ένα μικρό βορειοελλαδίτικο χωριό, έχοντας προσαρμόσει τη "σπαρτιάτικη" καθημερινότητά τους στην ιδιομορφία των συνθηκών, ενώ μεταξύ τους έχει δημιουργηθεί ένας δεσμός που αψηφά και καταργεί κάθε είδους όριο και ταμπού. Ώσπου ένα βροχερό βράδυ κάνει την απροσδόκητη εμφάνισή του ένας επισκέπτης, ο Stefan, φέρνοντάς τους την είδηση του θανάτου της μητέρας τους, η οποία τα είχε εγκαταλείψει όταν ακόμα ήταν μικρά και ξαναπαντρεύτηκε στη Γερμανία. Ο Stefan είναι ο γιος του δεύτερου συζύγου της και τη θεωρεί κι εκείνος μάνα του. Οι αναμενόμενες εντάσεις ανάμεσα στους τρεις τους θα κορυφωθούν εκρηκτικά, φέρνοντας στο φως μια όλο και πιο εξωφρενική, αδιανόητα ζοφερή πραγματικότητα...

Κοιμήσου αγγελούδι μου είναι ο τίτλος του πρωτότυπου θεατρικού έργου των Στέλιου Θεοχάρους και Μαρίνας Φραγκεσκίδου - τρίτης στη σειρά συνεργασίας τους μετά τα επίσης θεατρικά Μεθυσμένο Μοσχαράκι (2014) και Μια Στάση Ακόμα (2017) - εμπνευσμένου από αληθινό περιστατικό, το οποίο αφηγήθηκε στον πρώτο η γιαγιά του.

Κορίτσια Ημερολογίου (2018)

Η δύναμη και η ομορφιά της (καλής) θέλησης

Τα Κορίτσια Ημερολογίου τα πρωτογνωρίσαμε μέσα από τη μεγάλη οθόνη, στην ομότιτλη βρετανική ταινία που σκηνοθέτησε το 2003 ο Nigel Cole, σε πρωτότυπο σενάριο των Juiette Towhidi & Tim Firth και με πρωταγωνίστριες, μεταξύ άλλων, τις Helen Mirren και Julie Walters. Η διεθνής επιτυχία του φιλμ είχε ως αποτέλεσμα τη διασκευή του αρχικά σε "καθαρόαιμο" θεατρικό έργο από τον ίδιο τον Firth και στη συνέχεια σε μιούζικαλ με τον τίτλο Τα Κορίτσια, σε λιμπρέτο επίσης του Firth και μουσική και τραγούδια του Gary Barlow, γνωστού από το δημοφιλές νεανικό συγκρότημα της δεκαετίας του '90 Take That.

Σε μια μικρή αγγλική κωμόπολη, τα μέλη ενός συλλόγου γυναικών αποφασίζουν να φωτογραφηθούν για ένα ημερολόγιο που τα κέρδη από τις πωλήσεις του θα διατεθούν για τον εξοπλισμό του τοπικού νοσοκομείου. Η ανήκουστα σκανδαλώδης, για τη μικρή τους κοινωνία, πρωτοτυπία του εγχειρήματος έγκειται στο ότι οι συμμετέχουσες θα φωτογραφηθούν με την... περιβολή της Εύας, χωρίς απαραίτητα να έχουν τις εμφανισιακές προδιαγραφές που παραδοσιακά προϋποθέτει ένα τέτοιο τόλμημα.

Ζάππειο, 12/9/18

Η είσοδος του 47ου Φεστιβάλ Βιβλίου (31 Αυγούστου έως 16 Σεπτεμβρίου 2018) στο Ζάππειο, απόγευμα Τετάρτης.

'Twas Brillig (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Η προεσπερίδα κυλούσε μέσα σ' ένα κλίμα συγκρατημένης αδημονίας. Η οικοδέσποινα είχε άγχος γιατί το κυρίως πιάτο δεν είχε πετύχει. Το βούτυρο ήταν ταγκισμένο και ο μάγειρας δεν το είχε πάρει είδηση εγκαίρως. Μα και να το έπαιρνε, δηλαδή, σκασίλα του, Τώρα τελευταία είχε γίνει εξοργιστικά αμελής όσο και αγενής, με μια υπεροψία που έκανε τους πάντες να υποπτεύονται πως σε κάποια βρωμοδουλειά ήταν μπλεγμένος - δεν θα τους ξάφνιαζε αν καμιά μέρα διάβαζαν στις εφημερίδες ότι το είχε σκάσει με τα λεφτά των αφεντικών του και, πιθσνότατα, τη νοστιμούλα καμαριέρα για κάποιο εξωτικό νησί. Κι ας μην είχαν προσέξει το στιλέτο που η σκαλιστή λαβή του εξείχε απ' την τσέπη της άσπρης του ποδιάς.

Νέος Κόσμος, 7/9/18

Η Ωραία Μεθυσμένη. Graffiti σε στενάκι του Νέου Κόσμου.

Tritonus Diabolica (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Ήταν συνθέτης της μονοτοκίας. Δεν συνήθιζε να ασχολείται με πολλά πράγματα συγχρόνως. Η καντάτα του σε στίχους του Λαμαρτίνου με αφορμή την επαίσχυντη επέτειο της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου του έτρωγε όλο του το χρόνο.

Μετς, 12/8/18

Ο Sir Nigel (1905-1906) & Ο Λευκός Λόχος (1891) - δυο σχεδόν άγνωστα στις μέρες μας ιστορικά μυθιστορήματα του Sir Arthur Conan Doyle, ο οποίος μάλιστα τα θεωρούσε πολύ σημαντικότερα από τα κοσμαγάπητα αστυνομικά του με ήρωα τον Sherlock Holmes (τα τελευταία, ωστόσο, επισκίασαν το υπόλοιπο έργο του). Aναφέρονται στον Εκατονταετή Πόλεμο μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας (1337-1453) και έγιναν δημοφιλή ιδίως στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, για να ξεχαστούν σχετικά σύντομα στη συνέχεια. Κυκλοφορούν σε ελληνική μετάφραση από τις εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος.

Δάφνη, 11/8/18

Μινιμαλιστικό χρωματικό δίτονο στην πόρτα κλειστού γκαράζ.

Νέος Κόσμος, 7/8/18 - III

Εξωγήινο αεροσκάφος πάνω από τη Βουλή των Ελλήνων, σε μια Αθήνα εναλλακτικής πραγματικότητας. Γιγάντια τοιχογραφία κοντά στο Α' Νεκροταφείο, ένα από τα πολλά μυστηριώδη μνημεία και έργα τέχνης που κοσμούν τη γύρω περιοχή.

Νέος Κόσμος, 7/8/18 - II

Πλακέτα ενσωματωμένη στο πεζοδρόμιο με πληροφορίες για τη διακοσμητική πυραμίδα κοντά στο Α' Νεκροταφείο, με ζωδιακό ημερολόγιο εμπνευσμένο από τον Πτολεμαίο και σχεδιασμένο με βυζαντινή τεχνοτροπία. Ένα από τα πολλά μυστηριώδη μνημεία και έργα τέχνης που κοσμούν τη γύρω περιοχή.

Νέος Κόσμος, 7/8/18 - I

Διακοσμητική πυραμίδα κοντά στο Α' Νεκροταφείο, με ζωδιακό ημερολόγιο εμπνευσμένο από τον Πτολεμαίο και σχεδιασμένο με βυζαντινή τεχνοτροπία. Ένα από τα πολλά μυστηριώδη μνημεία και έργα τέχνης που κοσμούν τη γύρω περιοχή.

Game Over (2018)

Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία

Ο χοντρός καιροφυλακτούσε κρατώντας έναν μπαλτά και καμαρώνοντας για το χαρτογραφικό του δαιμόνιο. Είχε σχεδιάσει λεπτομερώς και από μνήμης τα υπόγεια του πύργου. Ήξερε με αναμφισβήτητη ακρίβεια πού πήγαινε.

Σταθμός Μετρό Δάφνης, 1/8/18

Είδε κανείς τα γυαλιά μου;

Μπραχάμι, 30/7/18 - V

Όπου τοίχος και graffiti. Εδώ, κατά μήκος της Λεωφόρου Αγίου Δημητρίου.

Μπραχάμι, 30/7/18 - IV

Όπου τοίχος και graffiti. Εδώ, κατά μήκος της Λεωφόρου Αγίου Δημητρίου.

Μπραχάμι, 30/7/18 - III

Όπου τοίχος και graffiti. Εδώ, κατά μήκος της Λεωφόρου Αγίου Δημητρίου.