Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία
Σε μέρη τόσο πυκνοκατοίκητα, είναι αναπόφευκτες οι επιδημίες. Ειδικά τώρα το φθινόπωρο, με την υγρασία και τα ρεύματα, θερίζουν. Ένα τέτοιο κακό πλάκωσε την πόλη μας πέρσι τέτοιον καιρό. Το πρόβλημα επιδεινώθηκε από τον ερχομό δυο ξένων που δεν μας ενημέρωσαν εγκαίρως για την κατάσταση της υγείας τους. Ήταν δύτες και είχαν κολλήσει πνευμονόκοκκο από το μολυσμένο αέρα που τους έστελνε το μηχανοκάικό τους. Δεν είχαν γίνει όπως έπρεπε οι εργασίες συντήρησης και οι σωλήνες είχαν μείνει ακαθάριστοι για ποιος ξέρει πόσους μήνες.
Όταν οι μισοί πελάτες του ξενοδοχείου όπου κατέλυαν οι νεοφερμένοι έπεσαν άρρωστοι βαριά, έπρεπε να χτυπήσει το πρώτο καμπανάκι του κινδύνου. Αλλά κανείς δεν έδωσε μεγάλη σημασία. Είχαν, βλέπεις, άλλες φούριες. Ετοιμάζονταν για την ετήσια έκθεση προϊστορικών εγκλεισμάτων στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, ένα γεγονός που τα παιδιά το περίμεναν πάντα με λαχτάρα. Τα συνάρπαζε η θέα παράξενων εντόμων, μικρών ερπετών, φύλλων και σπαραγμάτων από κάθε λογής υλικά, φυλακισμένων μέσα στην ιριδιστή ημιδαφάνεια των ορυκτών.
Μα έλα που την τελευταία στιγμή αρρώστησαν και οι διοργανωτές της έκθεσης, πέρα απ' το ότι μερικά σχολεία έκλεισαν λόγω ασθένειας των διδασκόντων και όλων σχεδόν των μαθητών τους. Μέσα σε δέκα μέρες, η πόλη είχε κηρυχτεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Μόνη παραφωνία, το κτήριο όπου στεγαζόταν ο τοπικός ραδιοφωνικός σταθμός. Κανείς από τους εργαζόμενους εκεί δεν είχε παρουσιάσει ούτε καν συμπτώματα αδιαθεσίας. Συνέχιζαν απτόητοι, κεφάτοι και γεμάτοι ενέργεια τις καθημερινές τους εκπομπές, με μια εγωιστική απάθεια που καταντούσε εξοργιστική. Δεν εννοούσαν να κόψουν τις αφιερώσεις τραγουδιών και τις μεταδόσεις πολιτιστικών ειδήσεων απ' όλο τον κόσμο, ενώ οι ακροατές τους, απορροφημένοι στη δυστυχία τους, δεν έδιναν πλέον δεκάρα για τέτοια πράγματα.
Απ' την άλλη, κανείς δεν είχε την περιέργεια να μάθει την αιτία αυτής της εξαίρεσης. Ο κόσμος παρασύρεται τόσο απ' το ρεύμα ώστε παύει να αντιλαμβάνεται το αντικανονικό. Στο τέλος είχε ξεχαστεί και η ίδια η πηγή της συμφοράς, η άφιξη των δυο δυτών. Οι οποίοι, στην καραντίνα του νοσοκομείου, άκουγαν σκυθρωποί το χαρούμενο, πλημμυρισμένο μουσική πρόγραμμα του ραδιοφώνου και μέσα τους σχεδίαζαν μια ιδιαζόντως αιματηρή εκδίκηση για τον τσαπατσούλη συντηρητή του μηχανοκάικου.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο αυτό προέκυψε από αυτοσχέδιο παιχνίδι άσκησης ύφους, με χρήση των λέξεων: περίεργος, εγωιστικός, παύω, παραφωνία, έγκλεισμα, πυκνοκατοίκητος, διδάσκω, κόβω, πνευμονόκοκκος, μηχανοκάικο (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό). Ο τίτλος παραπέμπει στη λεγόμενη Θεωρία του Χάους.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου