Κυριακή 27 Αυγούστου 1989

Miramar (1990)

Βίοι παράλληλοι & τεμνόμενοι

Miramar

Αν η απευθείας μετάφραση προδίδει το πρωτότυπο, τότε η μετάφραση από δεύτερο χέρι το προδίδει διπλά. Ιδίως αν πρόκειται για ένα κείμενο σαν το Miramar, όπου απ' την πρώτη ως την τελευταία λέξη ο ωμός ρεαλισμός αντιμάχεται την ποιητική αλληγορία, δίχως στιγμή όμως να διασπάται η ενότητα του ύφους. Μέσω της αγγλικής μετάφρασης προσπάθησα να προσεγγίσω τη βαθύτερη ουσία του κειμένου καθώς και τις προθέσεις του συγγραφέα και να αποδώσω με την πρέπουσα πιστότητα τόσο το γράμμα, όσο και το πνεύμα του.

Έτυχε βέβαια, λόγω συγκυριών, να τελειώσω την παρούσα μετάφραση σ' ένα νησί του βορειοανατολικού Αιγαίου, σε μια πανσιόν με θέα τη θάλασσα και ιδιοκτήτρια μια ευγενική κυρία που είχε το όνομα της ηρωίδας του Miramar, Μαριάννα. Συγκάτοικος, μια άλλη κυρία, ηλικιωμένη Αιγυπτιώτισσα, που εδώ και χρόνια ζει, κυνηγημένη από τις περιστάσεις, στην πανσιόν και παρακολουθεί με άγρυπνο ενδιαφέρον τη ζωή και τις δραστηριότητες των κατά καιρούς νοικάρηδων, αναπολώντας συγχρόνως περασμένα μεγαλεία, όπως ακριβώς η Μαριάννα του Miramar.