Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

Συνέντευξη με τον Δημήτρη Καρατζιά (2015)

Η δημιουργία δεν είναι υποχρέωση, είναι καθήκον

Asphyxiation

Σκηνοθέτης, ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, δημιουργός και "ψυχή" του Πολυχώρου Vault στο Βοτανικό, ο Δημήτρης Καρατζιάς είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που σε πείσμα των καιρών επιμένουν στην υλοποίηση των οραμάτων τους, με γνήσιο πάθος και χωρίς φόβο ούτε "εκπτώσεις". Με αφορμή το συγκλονιστικό θεατρικό του έργο Πνιγμονή (βασισμένο στο Σπίτι της Bernarda Alba του Lorca), το οποίο παίζεται για δεύτερη χρονιά στο Vault σε σκηνοθεσία του ίδιου, εξηγεί τους λόγους για την επιλογή του τίτλου και τη μεταφορά της υπόθεσης από την Ισπανία του 1936 στη σύγχρονη Ανατολική Τουρκία και εκθέτει τις απόψεις του για τη θέση και την επιδραστική ισχύ της τέχνης του θεάτρου στη σημερινή ελληνική "κοινωνία της κρίσης".

Γιατί "Πνιγμονή" και γιατί Τουρκία του 2013;

Πνιγμονή είναι η ασφυξία που προκαλείται από απόφραξη των αναπνευστικών οδών λόγω στραγγαλισμού, πνιγμού ή άλλης αιτίας.

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Πνιγμονή (2014)

Εσμέν οίον έσμεν, ουκ ερώ κακόν, γυναίκες

Asphyxiation

Σ' ένα απομακρυσμένο χωριό της ανατολικής Τουρκίας, το οποίο εν έτει 2013 δεν έχει πάρει είδηση από κοινωνική πρόοδο, οχτώ γυναίκες ζουν κλεισμένες σ' ένα σπίτι χτυπημένο από πένθος, σχεδόν χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο: η δυο φορές χήρα Hadise Alda με τις πέντε ανύπαντρες κόρες της (μια από τις οποίες υποφέρει από χρόνια προβλήματα υγείας), τη μισότρελη μάνα της Zafira και την οικονόμο τους, Ulviye. Αυταρχική και απόλυτη στις ιδέες και τις αποφάσεις της, η Hadise διοικεί το σπίτι της με πυγμή σιδερένια, αρνούμενη ως και ν' αφήσει τις κόρες της να κοιτάξουν έξω απ' το παράθυρο, μην τυχόν και τις πιάσουν στο στόμα τους οι χωριανοί. Ώσπου ο αρραβώνας της πρωτότοκης Nuran αρχίζει να αναμοχλεύει καταπιεσμένους πόθους και πάθη, κλονίζοντας το απάνθρωπο οικογενειακό κατεστημένο...

Βασισμένη στο εμβληματικό Σπίτι της Bernarda Alba του Lorca, η Πνιγμονή του Δημήτρη Καρατζιά διατηρεί ακέραιο το ασφυκτικό κλίμα του πρωτοτύπου, υπερτονίζοντας μάλιστα το συναίσθημα εγκλωβισμού των ηρωίδων - όχι μονάχα μέσα στον κλειστό χώρο που τις περιορίζει σωματικά, μα και στην απολιθωματική νοοτροπία την οποία συντηρεί η δεσποτική συμπεριφορά της μητέρας.