Πέμπτη 27 Απριλίου 2017

Παλαιό Φάληρο, 27/4/17 - IV

Στη γωνιά μας κόκκινο τ' αναμμένο τζάκι, στολισμένο για κάθε γιορτινή περίσταση.

Παλαιό Φάληρο, 27/4/17 - III

Απογευματινό ανοιξιάτικο φεγγάρι ανάμεσα σε σύγχρονα "μενίρ" από τσιμέντο.

Παλαιό Φάληρο, 27/4/17 - II

Η μετά θάνατον ζωή των άχρηστων αντικειμένων.

Παλαιό Φάληρο, 27/4/17 - I

Άλλο ένα από τα δεκάδες μονά πεταμένα (συνήθως παιδικά) παπούτσια που έχω πετύχει στο δρόμο. Αναρωτιέμαι πού να είναι το ταίρι τους.

Δάφνη, 27/4/17 - II

Δεν ξέρω τίνος ήταν η φαεινή ιδέα να παρουσιάσει ΕΤΣΙ τα παντελόνια στη βιτρίνα. Ενδιαφέρουσα "εικαστική εγκατάσταση", ελαφρώς ανατριχιαστικό αποτέλεσμα.

Δάφνη, 27/4/17 - I

Μια ακέφαλη Κοκκινοσκουφίτσα περικυκλωμένη από εσώρουχα πολυτελείας.

Νέος Κόσμος, 27/4/17 - III

Ανθισμένη άσφαλτος και ανεξήγητη (ανθρώπινη;) σκιά στο πεζοδρόμιο. Από τη θέση του φακού και του φωτός, αποκλείεται να είναι η δική μου. Κανείς και τίποτα που να τη δικαιολογεί δεν υπήρχε τριγύρω.

Νέος Κόσμος, 27/4/17 - II

Μια ακόμα πόρτα, που όμως δεν βγάζει πουθενά.

Νέος Κόσμος, 27/4/17 - I

Πόρτα με άκρως ιδιαίτερη διακόσμηση παντός καιρού.

Δευτέρα 24 Απριλίου 2017

Ακρόπολη, 24/4/17 - XXIII

Το γυρισμό μας στο παρόν υποδέχεται κάπως άγαρμπα μια σειρά από κουκουλωμένες υπενθυμίσεις του, αλλά και η κούρα ομορφιάς μιας αδέσποτης γκρι γατούλας.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XXII

Η ιστορική και πνευματική πεμπτουσία του Ελληνισμού σε ένα πλάνο.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XXI

Ο Ιερός Βράχος από διαφορετική γωνία, στο δρόμο της επιστροφής.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XX

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες και τη "ζωντανή" προοπτική όγκων και σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XIX

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες και τη "ζωντανή" προοπτική όγκων και σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XVIII

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες και τη "ζωντανή" προοπτική όγκων και σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XVII

Διαμπερές και εγκάρσια πολυεπίπεδο, το ιερό σκότος στο εσωτερικό του ναού προξενεί περιδεή θαυμασμό.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XVI

Διαμπερές και εγκάρσια πολυεπίπεδο, το ιερό σκότος στο εσωτερικό του ναού προξενεί περιδεή θαυμασμό.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XV

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες, το αττικό πράσινο και τη "ζωντανή" προοπτική των σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XIV

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες, το αττικό πράσινο και τη "ζωντανή" προοπτική των σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XIII

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες, το αττικό πράσινο και τη "ζωντανή" προοπτική των σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XII

Οι απογευματινές φωτοσκιάσεις αγαπούν τις αρχαίες πέτρες, το αττικό πράσινο και τη "ζωντανή" προοπτική των σχημάτων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - XI

Ακραιφνής ποίηση φυσικών όσο και τεχνητών σχηματισμών και ανοιξιάτικων αποχρώσεων.

Ακρόπολη, 24/4/17 - X

Επιβλητικοί (αν και ακρωτηριασμένοι) Τρίτωνες φρουρούν δεξιά κι αριστερά το δρόμο προς τον Ιερό Βράχο.

Ακρόπολη, 24/4/17 - IX

Επιβλητικοί (αν και ακρωτηριασμένοι) Τρίτωνες φρουρούν δεξιά κι αριστερά το δρόμο προς τον Ιερό Βράχο.

Ακρόπολη, 24/4/17 - VIII

Υποτυπώδης περίφραξη γύρω από πρόσφατη ανασκαφή, για "ψυχολογική" μάλλον προστασία.

Ακρόπολη, 24/4/17 - VII

Κι άλλες μικρές εκρήξεις χρώματος στις παρυφές του Ιερού Βράχου.

Ακρόπολη, 24/4/17 - VI

Κι άλλες μικρές εκρήξεις χρώματος στις παρυφές του Ιερού Βράχου.

Ακρόπολη, 24/4/17 - V

Κι άλλες μικρές εκρήξεις χρώματος στις παρυφές του Ιερού Βράχου.

Ακρόπολη, 24/4/17 - IV

Κι άλλες μικρές εκρήξεις χρώματος στις παρυφές του Ιερού Βράχου.

Ακρόπολη, 24/4/17 - III

Το όργιο του φωτός και των χρωμάτων συνεχίζει ακάθεκτο.

Ακρόπολη, 24/4/17 - II

Μπροστά στην τονική αρμονία του φυσικού φωτός, τύφλα να 'χουν τα φίλτρα.

Ακρόπολη, 24/4/17 - I

Παπαρούνα και κάλαθος αχρήστων - νεκρή φύση και αφύσικος "θάνατος" - πλάι στις αρχαίες πέτρες της Ακρόπολης.

Θησείο, 24/4/17 - III

Διαστρωματώσεις εποχών, ανθρώπινων και φυσικών έργων και παρεμβάσεων συγκροτούν την "αρχιτεκτονική" ενός συναρπαστικού τοπίου (απ' το οποίο δεν θα μπορούσαν, φυσικά, να λείπουν τα πλαστικά απορρίμματα των "πολιτισμένων" εισαγόμενων και εγχώριων τουριστών).

Θησείο, 24/4/17 - II

Διαστρωματώσεις εποχών, ανθρώπινων και φυσικών έργων και παρεμβάσεων συγκροτούν την "αρχιτεκτονική" ενός συναρπαστικού τοπίου.

Θησείο, 24/4/17 - I

Διαστρωματώσεις εποχών, ανθρώπινων και φυσικών έργων και παρεμβάσεων συγκροτούν την "αρχιτεκτονική" ενός συναρπαστικού τοπίου.

Άλιμος, 24/4/17

Δυο μονίμως ανοιχτές πόρτες που οδηγούν στα υπόγεια πολυκατοικίας πίσω από στάση λεωφορείου.

Πλάκα, 24/4/17

Πανέμορφη πόρτα εκκλησίας στην Πλάκα.

Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Παλαιό Φάληρο, 23/4/17

Παγκάκι αλλοτινού καιρού έξω απ' τον κήπο πολυκατοικίας στο Παλαιό Φάληρο.

Νέος Κόσμος, 23/4/17 - III

Ένα ζευγάρι μπότες που έχασαν τον ιδιοκτήτη τους.

Νέος Κόσμος, 23/4/17 - II

Χρωματική πανδαισία τοίχου και graffiti.

Νέος Κόσμος, 23/4/17 - I

Απροσδόκητο και ελαφρώς σκιαχτερό ζωόμορφο "πρόσωπο" γύρω απ' την πλαϊνή λαβή κάδου ανακύκλωσης. Εκτός αυτού, έχει και όνομα - το οποίο μάλιστα δηλώνει ιταλιστί, με κινηματογραφικό κλείσιμο του ματιού.

Δάφνη, 23/4/17

Μοναχική κούκλα βιτρίνας με αρχαιοπρεπές βραδινό φόρεμα, που για άγνωστο λόγο ξέμεινε στη βιτρίνα εγκαταλελειμμένου μαγαζιού (ο σωρός της ξεχασμένης αλληλογραφίας στο πάτωμα δίπλα της δεν χώρεσε δυστυχώς στο πλάνο). Το καθρέφτισμα της λεωφόρου και των απέναντι κτηρίων στο τζάμι δημιουργεί ένα ενδιαφέρον "φσματικό" εφέ.

Κυριακή 9 Απριλίου 2017

Σταθμός Μετρό Δάφνης, 9/4/17 - II

Πίσω απ' την αφετηρία λεωφορείων προς Πειραιά στην Πλατεία Καλογήρων, το χάλασμα πρώην εμπορικής αποθήκης φιλοξενεί κάθε λογής graffiti, μα και... αρουραίους που πότε πότε ξεμυτίζουν στη χορταριασμένη αυλή του.

Σταθμός Μετρό Δάφνης, 9/4/17 - I

Πίσω απ' την αφετηρία λεωφορείων προς Πειραιά στην Πλατεία Καλογήρων, το χάλασμα πρώην εμπορικής αποθήκης φιλοξενεί κάθε λογής graffiti, μα και... αρουραίους που πότε πότε ξεμυτίζουν στη χορταριασμένη αυλή του.

Συνέντευξη με τον Pino Corrias (2017)

Ο κινηματογράφος είναι ένας κόσμος ανελέητος

Dormiremo da Vecchi

Ο Ιταλός δημοσιογράφος και συγγραφέας Pino Corrias γεννήθηκε το 1955 στη Σαβόνα αλλά ζει και εργάζεται στη Ρώμη. Υπήρξε συνεργάτης της RAI (Ιταλικής Ραδιοφωνίας & Τηλεόρασης) ως παραγωγός και σεναριογράφος τηλεοπτικών εκπομπών, καθώς και ειδικός απεσταλμένος της εφημερίδας La Stampa. Από το 1980 έως σήμερα έχει εκδώσει δεκαπέντε βιβλία, μεταξύ των οποίων και τη βιογραφία του αναρχικού συγγραφέα και μεταφραστή Luciano Bianciardi (Vita Agra di un Anarchico: Luciano Bianciardi a Milano, 1993). Το μυθιστόρημα Θα Κοιμηθούμε όταν Γεράσουμε (Dormiremo da Vecchi, 2015), που είναι το πρώτο του αμιγώς λογοτεχνικό εγχείρημα, ιστορεί την άνοδο και την πτώση του υπερφιλόδοξου κινηματογραφικού παραγωγού Oscar Martello, ο οποίος έχει βαλθεί να κατακτήσει τον κόσμο του θεάματος με κάθε θεμιτό και – κυρίως – αθέμιτο μέσο. Άσπονδοι "σύμμαχοί" του, ο σεναριογράφος και στενός του φίλος Andrea Serrano και η ανερχόμενη ηθοποιός Jacaranda Rizzi, η οποία κρύβει ένα ζοφερό μυστικό. Το βιβλίο, που έχει τιμηθεί με το βραβείο Ultima Frontiera "Carlo Cassona" και πρόκειται σύντομα να μεταφερθεί στον κινηματογράφο, κυκλοφόρησε φέτος το Φεβρουάριο στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Κριτική, σε θαυμάσια μετάφραση της Άννας Παπασταύρου.

Σάββατο 8 Απριλίου 2017