Τετάρτη 27 Μαρτίου 2002

Ιδού Εγώ Λοιπόν.

Το πρόσωπο & τα προσωπεία

Γεννήθηκα (προφανώς, αν και σοκαρίστηκα ανεπανόρθωτα όταν το έμαθα - ως τότε πίστευα ότι είχα πέσει στη Γη από αρειανό διαστημόπλοιο) μέσα στη βοή της καταιγίδας, όπως όλα τα μεγάλα πνεύματα. Το κοσμοϊστορικό γεγονός συνέβη μια Τρίτη ξημερώματα (γι' αυτό μου βγήκε, παρετυμολογικά, το παρατσούκλι Τριτογένεια), ενώ η μαμά μου έτρωγε σουβλάκια στην Προκυμαία της Χίου, μαζί με τον μπαμπά μου και τον Νίκο τον Μπαχά (ο οποίος, λέει, κερνούσε - και φαίνεται πως η παρουσία του έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στα γεγονότα εκείνης της νύχτας, γιατί η αναφορά στο πρόσωπό του αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των σχετικών αφηγήσεων).

Αν είχα γεννηθεί στην ώρα μου, θα ήμουν Σκορπιός στο ζώδιο. Βιάστηκα όμως και ξεμύτισα γύρω στους δυο μήνες νωρίτερα. Κι έτσι προσπέρασα αναδρομικά την ισορροπία του Ζυγού και φορτώθηκα όλες τις ιδιοτροπίες, τις αναποδιές και τις υποχονδρίες της Παρθένου. Ποτέ, ωστόσο, δεν έπαψε να κρύβεται μέσα μου κι ένας μικρός Σκορπιός, έτοιμος να βγάλει το κεντρί του όποτε οι περιστάσεις το απαιτούν.

Εξαιτίας ενός τρελού παπά κι ενός μεθύστακα καντηλανάφτη, έμεινα μισοβαφτισμένη. Ακλόνητο πειστήριο, η παντελής απουσία πειστηρίων από την τέλεση του μυστηρίου - δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ φωτογραφία, μπομπονιέρα ή έστω ένα μαρτυριάτικο (ως την τελευταία μέρα της ζωής της, η συχωρεμένη η γιαγιά μου παραπονιόταν ότι η θεία η Αγγέλα την κατηγορούσε άδικα πως δεν της κράτησε κουφέτα από τη βάφτισή μου). Τις υπόλοιπες λεπτομέρειες - εκτός του ότι ο μόνος που μπόρεσε να με ηρεμήσει, αφού ζεματίστηκα σαν λαχανάκι Βρυξελλών στο βραστό νερό της κολυμπήθρας, ήταν ο Γιωργάκης ο Τσάγκαρης (καλή του ώρα όπου κι αν βρίσκεται) - καλύπτει πυκνό μυστήριο, το οποίο αγγίζει τα όρια του thriller.

Βγάζοντας - όπως το συνηθίζω - ψεύτρα τη λαϊκή σοφία, δεν έπεσα κάτω ακριβώς απ' τη μηλιά, αλλά λιγάκι παραπέρα. Πραγματοποίησα λαμπρές σπουδές περί όλων των πραγμάτων και πολλών άλλων στο σχολείο της ζωής, με εφόδια μια ακόρεστη περιέργεια, μια ενοχλητικά (ενίοτε και για μένα) οξυμένη παρατηρητικότητα, ακοή νυχτερίδας (απ' το ένα αυτί), μνήμη ελέφαντα και αλλεργία στην έλλειψη αίσθησης του χιούμορ (και στο φλούδι απ' τα κολοκύθια, αλλά αυτό είναι μια άλλη θλιβερή ιστορία).

Τα προϊόντα του δημιουργικού μου μόχθου αποτελούν, στη συντριπτική τους πλειονότητα, το απόσταγμα και το ολέθριο αποτέλεσμα της χρόνιας αναγκαστικής συναναστροφής με τους επίσημους και ανεπίσημους "πνευματικούς κύκλους" των Αθηνών και της περιφέρειας, στους οποίους η Μούσα μου (τρομάρα της) είναι χρεωμένη ως το λαιμό. Θεωρώ λοιπόν καθήκον μου να επισημάνω ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και περιστατικά μπορεί να φαίνεται, αλλά δεν είναι διόλου συμπτωματική.

Περισσότερες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες (για γερά στομάχια) ΕΔΩ.

Mar Lox @ GoodReads

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ΜΟΥ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Περισσότερες συνεντεύξεις μου (κατά καιρούς δημοσιευμένες σε έντυπα & διαδικτυακά μέσα) με Έλληνες & ξένους λογοτέχνες & καλλιτέχνες ΕΔΩ.

Δεν υπάρχουν σχόλια :