Παλαιό Φάληρο, 28/12/17

Νύχτα, πόλη, φώτα, βροχή - εν κινήσει.

Σταθμός Μετρό Δάφνης, 15/12/17

Το κατάφωτο γιορτινό καραβάκι της Πλατείας Καλογήρων.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - VIII

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - VII

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - VI

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - V

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - IV

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - III

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - II

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 15/12/17 - I

Μια παρέλαση αινιγματικών πολύχρωμων graffiti κατά μήκος της διαδρομής μου.

Νέος Κόσμος, 11/12/17 - II

Όμορφη τρίχρωμη γατούλα ποζάρει ναζιάρικα μα και νωχελικά, σαν γνήσια ντίβα. Ώσπου κάτι πιο ενδιαφέρον (ένα αόρατο σ' εμένα έντομο, ή κάποιος θόρυβος απρόσιτος στα δικά μου ανθρώπινα αυτιά) της τράβηξε την προσοχή.

Νέος Κόσμος, 11/12/17 - I

Όμορφη τρίχρωμη γατούλα ποζάρει ναζιάρικα μα και νωχελικά, σαν γνήσια ντίβα.

Φυλακισμένες (2017)

Ένας κορυδαλλός μέσα κι έξω απ' το κλουβί

Βρισκόμαστε στην Ισπανία του 1950, σχεδόν μια δεκαετία μετά τον εμφύλιο πόλεμο που ανέβασε στην εξουσία το δικτάτορα Franco. Στις γυναικείες φυλακές που στεγάζονται σε ένα Καθολικό μοναστήρι της επαρχίας, οι κρατούμενες περιμένουν εναγωνίως ένα "θαύμα": τη χάρη που δίνει κάθε δέκα χρόνια ο Επίσκοπος σε μια φυλακισμένη, μεσολαβώντας υπέρ της στην κυβέρνηση. Ένα "θαύμα" το οποίο είναι συγχρόνως και μήλον της έριδος ανάμεσά τους, διότι η καθεμιά θεωρεί τον εαυτό της εύλογο αποδέκτη του και δεν είναι διατεθειμένη να υποχωρήσει. Ορισμένες δεν θα διστάσουν να καταφύγουν και σε πλάγια μέσα, προκειμένου να εξασφαλίσουν προτεραιότητα και προνομιακή μεταχείριση.

Δυο εβδομάδες πριν την επίσκεψη του Επισκόπου, η οποία θα καθορίσει και την τελική του απόφαση, μπαίνει στη φυλακή μια ντελικάτη και καλομαθημένη κοπέλα από εύπορη οικογένεια (ο "κορυδαλλός", όπως υπαινικτικά/παραβολικά αναφέρεται σ' αυτήν το εναρκτήριο πολυφωνικό τραγούδι με το οποίο την υποδέχονται οι υπόλοιπες κρατούμενες, συνοδεύοντάς το με μια άμεμπτα συγχρονισμένη "αυτοσχέδια" ορχήστρα από τσίγκινους κουβάδες και βούρτσες), η οποία εμπλέκεται σε υπόθεση ληστείας μετά φόνου, εξαιτίας του έρωτά της για έναν κακοποιό.

Νέος Κόσμος, 5/12/17

Αίμα ή σοκολάτα; Θα 'θελα να πιστεύω/ελπίζω το δεύτερο - αργότερα όμως έμαθα πως κάποιος μεθυσμένος γλίστρησε κι έσπασε το κεφάλι του.

Δάφνη, 4/12/17 - V

Η περιοχή γύρω απ' το σταθμό του μετρό είναι γεμάτη graffiti, σε ό,τι ύφος, πνεύμα & χρωματική παλέτα μπορεί κανείς να φανταστεί.

Δάφνη, 4/12/17 - IV

Η περιοχή γύρω απ' το σταθμό του μετρό είναι γεμάτη graffiti, σε ό,τι ύφος, πνεύμα & χρωματική παλέτα μπορεί κανείς να φανταστεί.

Δάφνη, 4/12/17 - III

Η περιοχή γύρω απ' το σταθμό του μετρό είναι γεμάτη graffiti, σε ό,τι ύφος, πνεύμα & χρωματική παλέτα μπορεί κανείς να φανταστεί.

Δάφνη, 4/12/17 - II

Η περιοχή γύρω απ' το σταθμό του μετρό είναι γεμάτη graffiti, σε ό,τι ύφος, πνεύμα & χρωματική παλέτα μπορεί κανείς να φανταστεί.

Δάφνη, 4/12/17 - I

Η περιοχή γύρω απ' το σταθμό του μετρό είναι γεμάτη graffiti, σε ό,τι ύφος, πνεύμα & χρωματική παλέτα μπορεί κανείς να φανταστεί.

Νέος Κόσμος, 4/12/17

Το πανθηράκι και το ουρανοκατέβατο παιχνίδι του, πλαισιωμένα από την απαρτία όσων βρίσκει κανείς στους αυτοσχέδιους συνοικιακούς σκουπιδότοπους.

Νέος Κόσμος, 2/12/17 - II

Πήλινα μπολ με νερό για τις γάτες, συντροφιά με ροζ ολόγερο πουφ σε εγκαταλελειμμένο οικόπεδο που εκτελεί χρέη συνοικιακής χωματερής.

Νέος Κόσμος, 2/12/17 - I

Συνταξιούχο, ανάπηρο πολέμου μηχανάκι και πήλινα μπολ με νερό για τις γάτες, συντροφιά με ροζ ολόγερο πουφ σε εγκαταλελειμμένο οικόπεδο που εκτελεί χρέη συνοικιακής χωματερής. Δίπλα στο εκτός μάχης δίτροχο (πλέον... άτροχο), νομίζω πως διακρίνω το συντεθλιμμένο πτώμα λευκού λούτρινου παιχνιδιού.

Συνέντευξη με τον Stuart Neville (2017)

Τα βιβλία μου γίνονται όλο και λιγότερο "πολιτικά"

Ο Ιρλανδός συγγραφέας Stuart Neville (ο οποίος γράφει παράλληλα με το ψευδώνυμο Haylen Beck) συστήνει στους φίλους της αστυνομικής λογοτεχνίας έναν συναρπαστικά "ελαττωματικό" και βασανισμένο (αντι)ήρωα, τον αστυνομικό επιθεωρητή Jack Lennon, πρωταγωνιστή σε τρία ως τώρα (ή τέσσερα, αν μετρήσουμε και τον άτυπο "πρόλογο" της σειράς, Τα Φαντάσματα του Μπέλφαστ, όπου ο Lennon κάνει την παρθενική του cameo εμφάνιση) μυθιστορήματα - Συνωμοσία της Φωτιάς (Collusion), Κλεμμένες Ψυχές (Stolen Souls) και Πέπλο Σιωπής (The Final Silence) - που κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση της Βάσιας Τζανακάρη. Η έκδοση του Πέπλου Σιωπής σημαίνει και το τέλος, προς το παρόν τουλάχιστον, της μυθιστορηματικής πορείας του Jack Lennon, ενώ συγχρόνως φέρνει στο προσκήνιο τη δυναμική και αδέκαστη "διάδοχό" του, αρχιεπιθεωρήτρια Serena Flanagan.

Διαβάζοντας τα βιβλία σας, διαπιστώνει κανείς τον απαράκαμπτο ρόλο της πολιτικής στην Ιρλανδία. Ως και στην αστυνομική λογοτεχνία της...

Νέος Κόσμος, 19/11/17 - IV

Ευτυχώς, παρακάτω είχε κάτι graffiti και κάπως το σώσαμε. Στα αριστερά, μου άρπαξε ελαφρώς η λήψη.

Νέος Κόσμος, 19/11/17 - III

Ευτυχώς, παρακάτω είχε κάτι graffiti και κάπως το σώσαμε.

Νέος Κόσμος, 19/11/17 - II

Ευτυχώς, παρακάτω είχε κάτι graffiti και κάπως το σώσαμε.

Νέος Κόσμος, 19/11/17 - I

Αυτό εδώ τώρα μοιάζει σαν προφυλακτικό σαδομαζοχιστή με μασημένη παστίλια λεμόνι για το βήχα δεν ξέρω ούτε θυμάμαι τι είναι, ή για ποιο λόγο το φωτογράφισα.

Παλαιό Φάληρο, 15/11/17

Απρσδόκητη συνάντηση με graffiti σε τοίχο παρατημένης υπαίθριας αποθήκης. Όταν τράβηξα τη φωτό, δεν είχα προσέξει το περιστέρι (;) που βλέπει τα ραδίκια ανάποδα στο σκαλάκι της πάλαι ποτέ αυλόπορτας.

Συνέντευξη με τον Andrew Lane (2017)

Δεν ακολουθώ την πεπατημένη

Ο Andrew Lane αποτελεί ιδιάζουσα όσο και άκρως ενδιαφέρουσα περίπτωση συγγραφέα. Τα περισσότερα βιβλία του, αν και πρωτότυπα ως προς την πλοκή, στηρίζονται σε προϋπάρχοντα πρόσωπα και "σύμπαντα" κλασικών λογοτεχνικών έργων, καθώς και τηλεοπτικών σειρών και κινηματογραφικών ταινιών. Μεταξύ άλλων, έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα και δοκίμια βασισμένα στη θρυλική, μακροβιότατη (προβάλλεται στην αγγλική τηλεόραση σχεδόν αδιάλειπτα από το 1963) οικογενειακή σειρά επιστημονικής φαντασίας Doctor Who, καθώς και στο "παράρτημά" της, Torchwood (αναγραμματισμός του Doctor Who), που απευθύνεται αποκλειστικά στους ενήλικες. Λάτρης του Sir Arthur Conan Doyle και του εμβληματικού του ήρωα Sherlock Holmes, ο Andrew Lane έγινε ευρύτερα γνωστός χάρη στα εννιά ως τώρα μυθιστορήματά του με πρωταγωνιστή τον ιδιοφυή ερευνητή σε εφηβική ηλικία, τα οποία κυκλοφορούν στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση του Ανδρέα Μιχαηλίδη. Με αφορμή την ελληνική έκδοση του πιο πρόσφατου βιβλίου της σειράς, με τον τίτλο Νυχτερινή Εισβολή (Night Break), ο επιβλητικός στην όψη και στον τρόπο ομιλίας - είναι γιγαντόσωμος και η φωνή του κυριολεκτικά σπηλαιώδης - αλλά ήπιος και προσιτός στο χαρακτήρα Βρετανός συγγραφέας μάς ξεναγεί πρόθυμα, με αφοπλιστικό, σχεδόν παιδιάστικο ενθουσιασμό στους φανταστικούς κόσμους που τον συναρπάζουν, τον εμπνέουν και τον "φιλοξενούν".

Συνέντευξη με τον Arne Dahl (2017)

Ο άνθρωπος πάντα βρίσκει τη θέση και το δρόμο του

Ο Arne Dahl... δεν είναι ο Arne Dahl. Είναι το ψευδώνυμο με το οποίο υπογράφει τα αστυνομικά του μυθιστορήματα ο Σουηδός δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας Jan Arnald, τακτικός συνεργάτης της εφημερίδας Dagens Nyheter (Καθημερινά Νέα) της Στοκχόλμης. Η σειρά βιβλίων του με πρωταγωνιστές τα μέλη της "Ομάδας Άλφα", ειδικευμένης στην εξιχνίαση διεθνών εγκλημάτων, διασκευάστηκε για την τηλεόραση από το σουηδικό κανάλι SVT1 και την εταιρία παραγωγής Filmlance International και προβλήθηκε μεταξύ 2011 και 2015 με τον τίτλο Arne Dahl, ενώ στη συνέχεια αγοράστηκε από το αγγλικό κανάλι BBC Four. Η υποδοχή της από το τηλεοπτικό κοινό της Σουηδίας αλλά και της υπόλοιπης Ευρώπης, όπως και της Αμερικής, υπήρξε ενθουσιώδης. Τα βιβλία του Arne Dahl έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες, σημειώνοντας παγκόσμια επιτυχία και αποσπώντας πλήθος βραβείων. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε ωραίες μεταφράσεις του Γρηγόρη Κονδύλη. Ο συγγραφέας επισκέφθηκε την Αθήνα στις αρχές Νοεμβρίου, με αφορμή την πρόσφατη έκδοση στα Ελληνικά του μυθιστορήματός του Μουσικές Καρέκλες, δεύτερου μιας νέας σειράς με κεντρικό ήρωα ένα από τα μέλη της "Ομάδας Άλφα" (την οποία διαδέχεται τώρα η πολυεθνική "OpCop" - με υπαρχηγό, μάλιστα, τον Έλληνα αστυνόμο Άγγελο Σηφάκη).

Νέος Κόσμος, 30/10/17 - IV

Πανευτυχείς φατσούλες στην τσίγκινη περίφραξη ισογείου, λίγο πριν αποκαλυφθεί η μεταμόρφωσή του στο Everest της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Νέος Κόσμος, 30/10/17 - III

Πανευτυχείς φατσούλες στην τσίγκινη περίφραξη ισογείου, λίγο πριν αποκαλυφθεί η μεταμόρφωσή του στο Everest της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Νέος Κόσμος, 30/10/17 - II

Πανευτυχείς φατσούλες στην τσίγκινη περίφραξη ισογείου, λίγο πριν αποκαλυφθεί η μεταμόρφωσή του στο Everest της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Νέος Κόσμος, 30/10/17 - I

Πανευτυχείς φατσούλες και φιλοσοφικά αποφθέγματα στην τσίγκινη περίφραξη ισογείου, λίγο πριν αποκαλυφθεί η μεταμόρφωσή του στο Everest της Λεωφόρου Βουλιαγμένης.

Συνέντευξη με τον Federico Axat (2017)

Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένας λαβύρινθος

Ο Federico Axat γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1975. Είναι πολιτικός μηχανικός και ασχολείται με το γράψιμο από το 2010. Έχει ως τώρα εκδώσει τρία βιβλία - El Pantano de las Mariposas (Ο Βάλτος με τις Πεταλούδες), Benjamin και La Ultima Salida - από τα οποία το πιο πρόσφατο, ένα ιδιόρρυθμο, σχεδόν σουρεαλιστικό μυθιστόρημα με θέμα τη "σωτήρια", πλην όχι λιγότερο αιματηρή εναλλακτική λύση που παρουσιάζεται την τελευταία στιγμή σε έναν επίδοξο αυτόχειρα, έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και σημειώνει σταθερή παγκόσμια επιτυχία, ενώ επίκειται και η κινηματογραφική του μεταφορά. Στην Ελλάδα κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2017 από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση Αγγελικής Βασιλάκου και με τον τίτλο Η Τελευταία Έξοδος. Λάτρης του κινηματογράφου, του Stephen King και της Patricia Highsmith, ο Axat κάθε άλλο παρά αποσιωπά τις επιρροές και τις συγγραφικές προθέσεις του, αντιμετωπίζοντας με ψυχραιμία τον αντίκτυπο της ξαφνικής του διεθνούς αναγνώρισης.

Ο Αύγουστος που Περιμένω (2016)

Από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο

Με τον όμορφο όσο και αινιγματικό τίτλο Ο Αύγουστος που Περιμένω κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στοχαστής το πιο πρόσφατο βιβλίο του Καβαλιώτη ποιητή Χρήστου Κεραμίδη, το καλοκαίρι του 2016. Έκδοση ιδιαίτερα καλοτυπωμένη και καλαίσθητα λιτή - όπως και τα ολιγόστιχα, κατά κανόνα, αλλά έμφορτα νοημάτων ποιήματα που περιέχει - με ταιριαστά φωτεινή λεπτομέρεια από πίνακα του Van Gogh (Σπορέας στη δύση του Ήλιου, 1888) να κοσμεί το σκουρόχρωμο εξώφυλλο, σχεδιασμένο από τους Στάθη & Χριστίνα Ανδρέου: ένα τοπίο καλοκαιρινό, με το σχεδόν εκτυφλωτικό πορτοκαλί και κόκκινο του απογευματινού ήλιου να δεσπόζει σ' ένα αθέριστο χωράφι, σαν να το ατενίζουμε απ' το ανοιχτό παράθυρο μιας σκοτεινής κάμαρας. Και έχει σημασία η σύνθεση του εξωφύλλου. Διότι, με την υποκειμενικότητα που υπαινίσσεται, μας "δανείζει" κυριολεκτικά το βλέμμα του ίδιου του ποιητή για το ταξίδι που θα ξεκινήσουμε μαζί του.

Μια Παράξενη Επιθυμία για ταξίδι και, συγχρόνως, μια ανεπίδοτη ευχή για παράταση της νεότητας ανοίγει, εξάλλου, την ποιητική συλλογή που μας οδηγεί με στίχους πυκνά επιγραμματικούς, ευκρινείς στη διατύπωση και τις προθέσεις τους, στα ίχνη ενός βίου διανυθέντος και διανυομένου - έναν στοχαστικό απολογισμό της άνοιξης και του θέρους της ζωής πριν το επικείμενο φθινόπωρο.

Διπλό Χτύπημα (2017)

Ό,τι δεν μας αρέσει, το σκοτώνουμε;

Με αφορμή αλλά και στόχο το μαθητικό φεστιβάλ θεάτρου σε ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί, μια ρατσιστική οργάνωση βάζει μπρος ένα φιλόδοξο σχέδιο δολιοφθοράς. Σκοπός τους είναι να κλονίσουν ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία της φιλολόγου Εύας Βρανά και στη συνέχεια να τη βγάλουν απ' τη μέση. "Σεσημασμένη" για την αντιρατσιστική της δράση, η Εύα έχει επιλέξει να ανεβάσει με τους μαθητές της - στους οποίους είναι ιδιαίτερα αγαπητή - ένα έργο "εμπρηστικό" λόγω του θέματός του, που με τρόπο τραγικά ειρωνικό θα επιδράσει καταλυτικά στα γεγονότα: τον Έμπορο της Βενετίας του Shakespeare.

Η υπόθεση του έργου είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο Antonio, εξέχων Βενετός έμπορος, δανείζεται ένα υπέρογκο ποσό από τον Εβραίο αργυραμοιβό Shylock, προκειμένου να βοηθήσει το νεαρό προστατευόμενό του Bassanio να κερδίσει την εύνοια και τελικά το χέρι της Portia, μιας όμορφης και περιζήτητης αρχοντοπούλας. Όμως ο Shylock, που εξαιτίας της καταγωγής και του θρησκεύματός του έχει τραβήξει τα πάνδεινα από τη βενετσιάνικη αριστοκρατία, βρίσκει την ευκαιρία να πάρει το αίμα του πίσω, ζητώντας για εγγύηση μια λίβρα (δηλαδή μισό κιλό) σάρκας από τον Antonio - την οποία εξακολουθεί να απαιτεί ακόμα και όταν βρίσκονται τα χρήματα για να ξεπληρωθεί το χρέος.

Σύνταγμα, 11/9/17

Νύχτα σε κίνηση.

Ανθισμένες Μανόλιες & Δωδέκατη Νύχτα στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας

I. ΑΝΘΙΣΜΕΝΕΣ ΜΑΝΟΛΙΕΣ (5-8/7/17)

Οι Ανθισμένες Μανόλιες έγιναν γνωστές και αγαπητές στο ελληνικό κοινό από την ταινία του 1989 που σκηνοθέτησε ο Herbert Ross, σε σενάριο μάλιστα του Robert Harling, ο οποίος έγραψε και το πρωτότυπο, ομότιτλο θεατρικό έργο. Αν και στον αγγλικό τίτλο (Steel Magnolias - που φυσικά αντικατοπτρίζει ακριβέστερα το νόημα του έργου), οι μανόλιες είναι "ατσάλινες", στα Ελληνικά εξαρχής αποδόθηκαν ως "ανθισμένες", για αισθητικούς και... ευφωνικούς, φαντάζομαι, λόγους. Δεν πρόκειται, ωστόσο, για ατυχή απόδοση - στην αρχή του έργου, εξάλλου, υπάρχει η συμβολική αναφορά σε ένα φυτό μανόλιας που αποτελεί "πέτρα σκανδάλου" ανάμεσα σε δυο γειτονικά σπίτια (και στο τέλος, εξίσου συμβολικά, θα ανθίσει).

Με κεντρικό και τακτικό τόπο συνάντησης ένα συνοικιακό κομμωτήριο του αμερικανικού Νότου, έξι γυναίκες - η δεινή κομμώτρια Truvy, η μυστηριώδης νεοαφιχθείσα βοηθός της, Annelle και οι πιστές της πελάτισσες M'Lynn, Shelby, Clairee και Ouiser - ανταλλάσσουν πληροφορίες και απόψεις, αναλύουν και αντιμετωπίζουν όλες μαζί τα ευχάριστα και τα όχι και τόσο ευχάριστα της καθημερινότητάς τους, υποστηρίζοντας με σθένος η μια την άλλη στα δύσκολα και βάζοντας στην άκρη χωρίς δισταγμό τις περιστασιακές διαφωνίες και διαφορές τους.

Ο Μεσαίωνας Είναι Ακόμα Εδώ

Εξέρχονται και οδόντες

Ο σουρεαλιστικός κόσμος των "μαγικών" μαντζουνιών και εφευρέσεων διά πάσαν νόσον (υπαρκτή ή ανύπαρκτη), μέσα από τις παλιές διαφημίσεις - το εκπληκτικό στις περισσότερες από τις οποίες είναι οι απίθανοι συσχετισμοί ανάμεσα στις ιδιότητες της φαρμακευτικής (ή "φαρμακευτικής") ουσίας ή της "θαυματουργής" πατέντας και τη στόχευση των υποτιθέμενων αποτελεσμάτων της.

Συνέντευξη με τον Γιώργο Γαλάντη (2017)

Θα ήμουν διαφορετικός άνθρωπος αν είχα γεννηθεί αλλού

Ο Γιώργος Γαλάντης γεννήθηκε στην Ισμαηλία της Αιγύπτου. Σπούδασε σχέδιο, διακόσμηση, ενδυματολογία και θέατρο στην Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τον Πειραϊκό Σύνδεσμο και είναι ιδρυτής της θεατρικής ομάδας Χορίκιος. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό στέλεχος και διευθυντής του περιοδικού Διαβάζω. Έχει διδάξει στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχει δουλέψει με ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες στη Χίο και τις Οινούσσες, στο Φάρο Τυφλών και στο Σύλλογο Ποντίων Αργοναύται-Κομνηνοί. Είναι καλλιτεχνικός διευθυντής στο Θεατρικό Εργαστήρι του Δήμου Καλλιθέας, όπου διδάσκει εκφραστική κίνηση και αυτοσχεδιασμό και ανεβάζει κάθε χρόνο παραστάσεις με την ομάδα του Εργαστηρίου.

Οι ρίζες σας είναι από την Ισμαηλία της Αιγύπτου, μιας χώρας με πολυπολιτισμική ιστορία και περιβάλλον. Πώς επηρέασε το γεγονός αυτό τον άνθρωπο και καλλιτέχνη Γιώργο Γαλάντη στην εξέλιξη και τον τρόπο σκέψης και δημιουργικής έκφρασής του;

Morphopolis (2014)

Το θαυμαστό ταξίδι μιας προνύμφης

Θεσπέσιο εικαστικά point & click παιχνιδάκι εμπνευσμένο, σύμφωνα με τους κατασκευαστές του, από το "ιδιότροπα" εμβληματικό Machinarium και το συγγενές οπτικά The Tiny Bang Story (που με τη σειρά τους χρωστούν την υφολογική τους ιδιαιτερότητα στο ήδη δεκαοκταετές Sanitarium), ενώ ο τίτλος, Morphopolis (Πόλη των Μορφών), παραπέμπει στην ταινία Metropolis του Fritz Lang. Καρπός μιας τυχαίας συνάντησης που κατέληξε σε σταθερή δημιουργική συνεργασία, το πρώτο από κοινού project του προγραμματιστή Dan Walters και του αρχιτέκτονα και βραβευμένου εικονογράφου Ceri Williams έχει ως κεντρικό χαρακτήρα μια μικρή... κάμπια που πρέπει να διανύσει όλα τα στάδια της μεταμόρφωσής της σε τέλειο έντομο, βοηθώντας παράλληλα τα υπόλοιπα πλάσματα, ζωάκια και φυτά, του περιβάλλοντός της να βρουν τροφή και να ολοκληρώσουν τη δική τους ανάπτυξη. Θέμα αναπάντεχα πρωτότυπο - αν και, για ορισμένους, ίσως όχι και τόσο συναρπαστικό εκ πρώτης όψεως. Αλλά όπως πάντα στις περιπτώσεις όπου κάτι φαντάζει υπερβολικά απλό για να είναι μονάχα αυτό που δείχνει, έτσι κι εδώ αξίζει τον κόπο να παρακάμψουμε τις επιφανειακές εντυπώσεις και να "σκάψουμε" λιγάκι πιο βαθιά.

Ο Δικός μου ο Μπαμπάς (2017)

Η κόρη του "ήρωα"

"Όλοι οι μπαμπάδες είναι καλοί. Αν ρωτήσετε τα παιδιά τους, θα σας το πουν. Όμως ο δικός μου ο μπαμπάς είναι ο καλύτερος! Κι αυτό που λέω είναι πέρα για πέρα αλήθεια".

Τα λόγια αυτά της μικρής ηρωίδας και αφηγήτριας "ανοίγουν" το βιβλίο του Μάκη Τσίτα Ο Δικός μου ο Μπαμπάς, που κυκλοφόρησε το φετινό Απρίλιο από τις εκδόσεις Πατάκη, με πολύ όμορφες έγχρωμες εικόνες της Λίλας Καλογερή. Μια σύγχρονη, γλυκύτατα χιουμοριστική αντιστροφή του γνωστού λαϊκού μας παραμυθιού με την... κουκουβάγια και το κουκουβαγιόπουλο, όπου η κάθε μάνα βλέπει το δικό της παιδί σαν το ομορφότερο απ' όλα τα άλλα. Γιατί η άνευ όρων αγάπη που εξαφανίζει τις τυχόν ατέλειες του αποδέκτη της, πλάθοντας μια εξιδανικευμένη εκδοχή του, δεν είναι ίδιον ούτε προνόμιο μονάχα των γονιών.

Στα μάτια του παιδιού, που αντιλαμβάνεται τον κόσμο σε διαστάσεις εντελώς διαφορετικές απ' ό,τι ένας μεγάλος, οι γονείς του είναι η προσωποποίηση της ανθρώπινης τελειότητας, η ενσάρκωση του δικού του μελλοντικού εαυτού. Πράγμα απόλυτα αναμενόμενο και κατανοητό, ως την αναπόφευκτη βαθμιαία απομυθοποίηση που θα φέρει η εφηβεία και η ενηλικίωση. Σε φυσιολογικές συνθήκες, άλλωστε, ο γονιός είναι - και οφείλει να είναι - μια ακλόνητη πηγή δύναμης και προστασίας για το παιδί, μια σταθερά η οποία ρυθμίζει σχεδόν ολοκληρωτικά την καθημερινότητά του, ενώ την ίδια στιγμή καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από αυτήν. Πρόκειται για μια ιδιόμορφη όσο και αναγκαία "συγχώνευση" αλληλεξαρτώμενων μικροκόσμων μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της οικογένειας.

Παλαιό Φάληρο, 4/8/17

Λιλιπούτειο αστραφτερό σκαθαράκι διασχίζει με το πάσο του την άσφαλτο.

Νέος Κόσμος, 4/8/17 - IV

Αγνώστου ταυτότητος απανθρακωμένο αντικείμενο (μάλλον κάποιο μηχάνημα).

Νέος Κόσμος, 4/8/17 - III

Τοίχος (κυριολεκτικός) με χειρόγραφο "σύννεφο" ετικετών (tag cloud) αφιερωμένο εξαιρετικά.

Νέος Κόσμος, 4/8/17 - II

Η γωνιά των graffiti.

Νέος Κόσμος, 4/8/17 - I

Εκφραστικό πρόσωπο σε περιτείχισμα.

Παλαιό Φάληρο, 2/8/17

Μια κόκκινη καρδιά στο πεζοδρόμιο.

Νέος Κόσμος, 2/8/17

Νεκροταφείο μικροσκοπικών παιχνιδιών.