Το παιδικό βιβλίο & η εικονογράφησή του
Η παρακάτω συνέντευξη μου ζητήθηκε από την τότε φοιτήτρια Δήμητρα Σιδερή (στην οποία και την παραχώρησα), στο πλαίσιο σχετικής εργασίας της και με αφορμή τα εγκαίνια της έκθεσης μαθητικών έργων ζωγραφικής από σχολεία της ανατολικής Αττικής ("ένα εικαστικό, παράδοξο και αινιγματικό ταξίδι στον κόσμο της φαντασίας") στις Αίθουσες Λόγου & Τέχνης της Στοάς του Βιβλίου (1-4 Οκτωβρίου 2003). Δεν γνωρίζω αν και πού δημοσιεύτηκε ή πώς χρησιμοποιήθηκε τελικά.
Ποια νομίζετε πως πρέπει να είναι η σχέση εικόνας και κειμένου στα παιδικά βιβλία;
Συνήθως εξαρτάται από την ηλικία των παιδιών στα οποία απευθύνονται τα βιβλία. Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, η σχέση εικόνας-κειμένου γίνεται αντιστρόφως ανάλογη. Τα μικρότερα παιδιά έχουν μεγαλύτερη ανάγκη την εικόνα, γιατί μέσω αυτής κεντρίζεται το ενδιαφέρον τους, οξύνεται η παρατηρητικότητα και καλλιεργείται η φαντασία τους. Γι' αυτό, άλλωστε, βλέπουμε ότι σε βιβλία που απευθύνονται σε πολύ μικρά παιδιά το κείμενο είναι από απλή "λεζάντα" έως ανύπαρκτο, ενώ στα βιβλία της λεγόμενης "νεανικής" λογοτεχνίας η εικονογράφηση μπορεί και να λείπει εντελώς.
