The Mysteries of Athens: Οκτωβρίου 2014

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Δάφνη, 22/10/14 - III

Διαμελισμένες κούκλες βιτρίνας - θύματα της φθινοπωριάτικης εμπορικής "αναβροχιάς" - μ' έναν μακάβριο απόηχο Μαύρης Ντάλιας.

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Ανάμεσα στον ήχο και το νόημα

Εν αρχή ην ο Λόγος: συγκρότηση και άρθρωση σκέψης, συσχετισμός και αντιστοιχία, αντίληψη της αρμονίας (ή της απουσίας της) μεταξύ των μερών ενός συνόλου. Και άμεση απόρροια του Λόγου, καίρια και καθοριστική, η σύλληψη του Χρόνου - της σύζευξης αναλογίας, προόδου και διάρκειας, αιτίας και επακόλουθου που μετρά και οδηγεί την ύπαρξή μας.

Θεματικοί άξονες της ποιητικής συλλογής του Μιχάλη Π. Δελησάββα Πουλιά στο Ξόβεργο, ο Λόγος και ο Χρόνος γεννούν αλληλουχίες που παρά την αυτοτέλεια του κάθε ποιήματος, επανέρχονται και μεταστοιχειώνονται με γνώμονα τα εκάστοτε συμφραζόμενα. Αν και συχνά αγγίζει οικεία υφολογικά πρότυπα (Όμηρος, Σολωμός, Καβάφης, Καρυωτάκης, βιβλικά κείμενα, δημοτικό τραγούδι), το ποιητικό ιδίωμα της συλλογής διατηρεί την ταυτότητά του στο ακέραιο, οικοδομώντας με αδιαπραγμάτευτη συνέπεια το σύμπαν της.

Ο γνήσιος ποιητικός λόγος είναι εξ ορισμού έντιμος και από τη φύση του αδέκαστος. Δεν διστάζει να διαλεχθεί με τον εαυτό του, να τον διυλίσει ψηλαφώντας τα ίδια του τα συστατικά, τις λέξεις με "τον ήχο και το νόημά" τους: εύπλαστο κι όμως δύστροπο, "δύσκολο υλικό" (Η Ποίηση No II, Λέξεων Εγκώμιον) και συγχρόνως "εργαλείο μαγικό, ναρκωτικό ή ψιμύθι" που συναιρεί τον τόπο και "το χρόνο τον αναρίθμητο" (Λογο-Χρόνος, Ελπίδα II), υμνώντας και ανατέμνοντας την "κυρίαρχη", "πανίσχυρη" μνήμη της ατομικής και συλλογικής ύπαρξης (Αντιφωνικά και Αβέβαια, Οι Κανόνες). Λόγος παρηγορητικός, ανασταίνει απ' τις στάχτες της την προσμονή και την ελπίδα (Προσδοκώντας) και την ίδια στιγμή γίνεται "σκοτεινός, αμφίσημος χρησμός κι αμφίστομη υπόμνηση, σαν λεπίδα" - η "ελπίδα" αναγραμματισμένη (Ό,τι η Ποίηση Κομίζει).

Διαβάστε περισσότερα »