Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

Μαύρος Καθρέφτης (2015)

Μουσικές & ψίθυροι των μικρών ωρών

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

Εκδόσεις: Οι Εκδόσεις των Φίλων
Έτος Έκδοσης: 2015
Χαρτόδετο, Μικρού Σχήματος (14x20)
Σελίδες: 48
Εξώφυλλο & Εικονογράφηση: Μάριον Χωρεάνθη

ISBN 978-960-289-164-3

Black Mirror @ GoodReads

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ & ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ

Εκτενής παρουσίαση του βιβλίου και ανάλυση του περιεχομένου του και του σκεπτικού της έκδοσής του με τη συγκεκριμένη μορφή, ΕΔΩ και ΕΔΩ.

Η συλλογή περιλαμβάνει ποιήματα δημοσιευμένα στο ετήσιο Ποιητικό Ημερολόγιο των εκδόσεων Ιωλκός, καθώς και στίχους τραγουδιών από τα άλμπουμ Ο Κήπος της Περσεφόνης (2000), Xibalba (2007) και Μαύρος Καθρέφτης (2008) της Vamp in a Box. Στα άλμπουμ αυτά περιέχονται επίσης μελοποιημένα ποιήματα της συλλογής Η Εξορία των Αρχαγγέλων (Ιωλκός 2005).

Για την πλήρη σειρά της Μεγάλης Αρκάνα από την πρωτότυπη τράπουλα Tarot Μαύρος Καθρέφτης, μέρος της οποίας αποτελεί την εικονογράφηση του βιβλίου, πατήστε ΕΔΩ ή ΕΔΩ. Πληροφορίες για τη διάθεση του συγκεκριμένου και άλλου οπτικού και εικαστικού ψηφιακού υλικού αντί συμβολικού αντιτίμου, με δυνατότητα εκτύπωσης σε υψηλή ανάλυση και χωρίς υδατογράφημα, πρόκειται να αναρτηθούν σε εύθετο χρόνο στις σελίδες ή/και τους ιστοτόπους που παρατίθενται πιο πάνω.

Ανάγνωση δείγματος ΕΔΩ.

ΤΡΑΠΟΥΛΑ TAROT ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ/BLACK MIRROR

ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

ΕΓΡΑΨΑΝ

Μιχάλης Π. Δελησάββας - Χαλάνδρι, 18 Δεκεμβρίου 2015:

  • "Διαβάζοντας την ποίηση [...] στον Μαύρο Καθρέφτη, πίστεψα ότι παρακολουθούσα θέατρο πρόζας, σελίδα με σελίδα. Και ούτε λίγο, ούτε πολύ πιστεύω ότι όλα τα ποιήματα σ' αυτήν τη συλλογή είναι από μόνα τους μουσικά κομμάτια, ή τουλάχιστον ποιήματα έτοιμα να μελοποιηθούν ή όντως ήδη μελοποιημένα. [...] Τα ποιήματα στον Μαύρο Καθρέφτη είναι λυρικά, χωρίς καμιά από τις υπερβολές του τραβηγμένου ρομαντισμού, δημιουργημένα από έναν κόσμο γερό και φυσιολογικό, όχι τραυματισμένο, που δέχεται τη ζωή όπως είναι και την αναπλάθει σε ποίηση, διοχετεύοντας και προσδοκώντας το 'καλόν' [...]. Τελικά ο Μαύρος Καθρέφτης είναι κατ' εμέ ένα πολύ αξιόλογο ποιητικό βιβλίο, που πρωτοπορεί, ίσως δηλαδή ανοίγει έναν δρόμο: να δούμε και από μια άλλη πλευρά τον ποιητικό Λόγο - και σαν θεατρικό Λόγο, με ιντερμέδια και αντίφωνα, με παραβάσεις και αναστροφές, όπως μας τα δίδαξαν οι μεγάλοι προπάτορές μας κι εμείς δεν τους δώσαμε τη σημασία που έπρεπε από τότε. Προπαντός και για τη μουσική που περιέχουν, την πρόζα και την εύστοχη ρίμα, πράγματα που τόσο δυσκολεύουν όλους μας, όσοι ασχολούμαστε με αυτά".

Μπάμπης Σαχτούρης - Χίος, 20 Δεκεμβρίου 2015:

  • "Φέτος η ευχάριστη έκπληξη μου 'ρθε με ποίηση (πράμα σπάνιο στις μέρες μας) και μάλιστα αληθινή, βγαλμένη απ' της ψυχής τα βάθη και της ζωής την αλήθεια και μ' έναν τρόπο που γίνεται τραγούδι τη μια, νοσταλγία την άλλη, παρέα του Καββαδία ή του Καρυωτάκη την παράλλη. Πορτρέτο του καιρού μας, εξ ου και ο πολύ εύστοχος τίτλος: Μαύρος Καθρέφτης".

Αλέξανδρος Αδαμόπουλος - Αθήνα, 29 Δεκεμβρίου 2015:

  • "Τα ποιήματα [...] μου άρεσαν. Τα βρήκα σοβαρά και οικεία. Ευτυχώς, πολύ μακριά από φτηνές μόδες του συρμού. [...] Η γραφή τους νομίζω πως είναι αυτό που ήθελε να είναι κι αυτό είναι το καλό. Αυτό πρέπει να μετράει πάντα κι εκεί δοκιμαζόμαστε όλοι μας".

Γρηγόρης Σταγέας - Εφημερίδα Τα Μετέωρα, 22 Ιανουαρίου 2016:

  • "Η ποίησή της εμφανίζει μεικτές τεχνικές από κλασική ποιητική καταβολή, σύγχρονη ποιητική φόρμα, ενώ φανερώνει (σε αρκετές περιπτώσεις) υπερρεαλιστικές τάσεις. Πετυχαίνει, ωστόσο, να τις συμφιλιώσει μέσω μιας αριστουργηματικής γραφής που συναρπάζει και διαμορφώνει απόλυτα την ποιητική της φυσιογνωμία. [...] Μ' έναν τέλεια εξασκημένο και συγκροτημένο ελεγειακό λυρισμό, αποφεύγει τις 'κακοτοπιές', αφαιρεί ό,τι φτηνό και εφήμερο και προσδίδει στη γραφή της πανανθρώπινη, διαχρονική διάσταση. [...] Έτσι κι αλλιώς το κάθε ποίημα από μόνο του αναδύει μουσικότητα, την οποία τη νιώθεις, λες, να σε τυλίγει απολαυστικά καθώς είσαι βυθισμένος στην ανάγνωσή του. [...] Πυκνή γραφή, της οποίας οι υπέροχοι γλωσσικοί χυμοί υπερχειλίζουν, δυνατές εικόνες, στιβαρές λυρικές στιγμές, κατακλύζουν το ποιητικό σύμπαν της δημιουργού".

Κωνσταντίνος Μπούρας - Αθήνα, Μάρτιος-Απρίλιος 2016:

  • "Δεν είναι τυχαίο που η Μάριον Χωρεάνθη εικονογραφεί την ποιητική της συλλογή με κάρτες Tarot σχεδιασμένες από την ίδια. Για να μας πει το μέλλον ή για να προβλέψει το παρελθόν; Αυτή η μεταφυσική αγωνία της κυκλικότητας του Χρόνου, μας φέρνει στα τρίσβαθα του πειράματος CERN όπου ξοδέψαμε πολλά χρήματα για να αποδείξουμε το αυτονόητο: η σκέψη τρέχει απείρως ταχύτερα κι απ' το ηλιακό Φως κι ότι ο ορφικός Έρως (κοινώς Αγάπη) συνέχει τα πάντα. [...] Το σπάσιμο του ρυθμού και τα θραύσματα της ομοιοκαταληξίας συμβάλλουν τα μάλα στην αποστασιοποίηση του αναγνώστη από το χορευτικό ρυθμό του τυπωμένου λόγου και "φωτίζουν" με έναν πλάγιο (για να μην πω "λοξό" κατά το Λοξίας) τρόπο τα δρώμενα. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Ο ποιητικός λόγος (όταν είναι πραγματικά ποιητικός λόγος) παράγει δράση και αντίδραση. Η ανάδραση (θετική ή αρνητική, δεν έχει σημασία) τιμάει τον εργάτη του Λόγου και τον καταξιώνει στη συνείδηση των επαρκών αναγνωστών [...]".

Τασσώ Γαΐλα - Εφημερίδα Ικαριώτικα Νέα, 21 Μαΐου 2016:

  • "[...] Ο υπότιτλος της συλλογής τα λέει όλα, εφ' όσον όλα τα ποιήματα της καλαίσθητης αυτής έκδοσης είναι γεμάτα ήχους και μελωδίες [...] που δημιουργούν στον αναγνώστη - κατά την διάρκεια της ανάγνωσης - την αίσθηση ότι παρακολουθεί παράσταση ήχου και φωτός... Μαύρος Καθρέφτης, σύνθετη δημιουργία παντρέματος του συγκεκριμένου με το αφηρημένο, ιδιάζουσα δημιουργία που περιλαμβάνει στοιχεία συγκεκριμένης και αφηρημένης τέχνης. 'Μουσικές και ψίθυροι'... εξωτερίκευση βιωμάτων και συναισθημάτων της ποιήτριας, καθώς από τον καθρέφτη της ψυχής της μεταφέρει στο νου και μετά στο χαρτί συναισθήματα, αισθήσεις και παραισθήσεις, τόσο πετυχημένα που ο αναγνώστης συμμετέχει, κάνει περιδιάβαση στο δικό του καθρέφτη, φοβούμενος ή προσμένοντας την εκπλήρωση των ονείρων του. Όλα αυτά όταν ο δημιουργός απευθύνεται σε αναγνώστες που τους διακρίνει η ίδια με την δική του ευαισθησία. Και δεν είναι λίγο το να καταφέρει ο ποιητής, μέσα από τους καλοδουλεμένους στίχους του, να μεταφέρει μήνυμα αφύπνισης στον αδιάφορο σημερινό άνθρωπο του ατομικισμού και της ιδιοτέλειας. Ποιήτρια και στιχουργό χαρακτηρίζω τη Μάριον Χωρεάνθη [...]. Πιστεύω, αρκετά κομμάτια της συλλογής μελοποιημένα θα την κάνουν γνωστή στο κοινό που δεν ασχολείται με την ποίηση".

Χρυσούλα Σπυρέλη - Περιοδικό Διάστιχο, 15 Ιουλίου 2016:

  • "Κεντρικό πρόσωπο σε [...] αυτό το μουσικό-ποιητικό ανάπτυγμα είναι ο περιπλανώμενος άνθρωπος στον έσω και έξω κόσμο. Αν και δεν είναι αυστηρώς διακριτά τα όριά τους, εντούτοις καθίσταται φανερό πως η ατομική και συλλογική ζωή βρίσκεται σε διαρκή συνάρτηση με αυτά τα τοπία. Η περιδιάβαση γίνεται παράλληλα και ο αναγνώστης έχει την αίσθηση πως όλα συμβαίνουν σε ένα τοπίο με γήινα και ταυτόχρονα συμπαντικά χαρακτηριστικά. [...] Το μοτίβο της απειλούμενης ή απειλητικής πόλης έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. [...] Ηλιακό και αστρικό φως καθορίζουν με παράδοξο τρόπο τον θετικό ή αρνητικό χαρακτήρα του τοπίου της Μάριον Χωρεάνθη. Το μαύρο χρώμα βάφει απροσδόκητα τις λέξεις που εκπέμπουν φως ή θαλπωρή (μαύρος ήλιος, μαύρη φωτιά, μαύρο χάραμα της μέρας, μαύρη καρδιά, μαύρο κερί, μαύρο παράδεισο, μαύρο χάδι, μαύρο πεφταστέρι). Πολύ σπάνια απουσιάζει η μαυρίλα - και τότε η απρόσμενη μέθη έρχεται για τον περιπλανώμενο άνθρωπο από φωτεινές πηγές. [...] Η ποιήτρια αποτυπώνει ποικιλοτρόπως το στίγμα του προβληματισμού της πάνω σε θέματα διαχρονικά, όπως η αλήθεια και η πλάνη, η πραγματικότητα και το είδωλό της, ο Άνθρωπος και το Σύμπαν. Ο Μαύρος Καθρέφτης, με όλα τα συναφή μοτίβα του θρυμματισμένου γυαλιού, τη μουσικότητα, τις χρωματικές διαθλάσεις του φωτός αλλά και την ασπρόμαυρη, 'σύγχρονη και ανατρεπτική' εικονογράφηση που έφτιαξε η ίδια η ποιήτρια, με τις παραδοσιακές φιγούρες του Tarot, γίνεται η αφορμή για μια ατομική και συλλογική ενδοσκόπηση. Ποια είναι η πραγματική και ποια η παραμορφωτική εικόνα του 'εαυτού μας, του ειδώλου μας και του κόσμου' που αντικρίζουμε; Το βέβαιο είναι ότι η ευρυμάθεια και η δεξιοτεχνία της ποιήτριας δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη αφενός να ευφραίνεται με τη μουσικότητα των στίχων και αφετέρου να συνομιλεί με την ποίησή της, ανακαλώντας παράλληλες αναγνωστικές αναμνήσεις ώστε να ξαναδιαβάζει με ανανεωμένη ματιά τον κόσμο".

Φιλομήλα Βακάλη-Συρογιαννοπούλου - Περιοδικό Fractal, 20 Ιουλίου 2016:

  • "Υπάρχει άραγε τρόπος να δούμε τον εαυτό μας χωρίς καθρέφτη; Μάλλον όχι. Ο καθρέφτης είναι ο μοναδικός, που, αδιάψευστα, μπορεί να αποδώσει την εικόνα μας ακριβώς όπως είναι. Καθώς αντανακλά το είδωλό μας, μας φέρνει αντιμέτωπους με το καθαυτό ορατό και σιωπηρά – διακριτικά, χωρίς να υποκαθιστά την αλήθεια - μας παρακινεί να αναθεωρήσουμε την ιδεατή εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, ή για τα πράγματα. Έτσι ο καθρέφτης, ως αρχετυπικό σύμβολο, πέρασε αλληγορικά στην προφορική και τη γραπτή λογοτεχνία και ποίηση ως μέσο αυτογνωσίας, και προβληματισμού. Το ποιητικό έργο, καθρέφτης που αντανακλά όλες τις καταστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, μας φέρνει αντιμέτωπους με την προφανή εικόνα του εαυτού και της πραγματικότητας. Και διαπερνώντας την επίπλαστη κρούστα της αντανάκλασης, μας οδηγεί ως τις πιο σκοτεινές άγνωστες κι ανεξιχνίαστες πτυχές της ψυχής μας. Ενώπιος ενωπίω με το αληθινό πρόσωπο και την καθαυτή ουσία της ύπαρξής μας. Πολύ εύστοχος ο τίτλος που επιλέγει η ποιήτρια. Προσδιορίζοντας τον καθρέφτη ως μαύρο, χρώμα απορροφητικό που ελκύει και επικεντρώνει το βλέμμα πάνω του, η αλληγορία γίνεται πιο εύγλωττη, επαληθεύοντας τη δύναμη της διεισδυτικής ματιάς της ποίησης και του ποιητικού έργου που ακολουθεί. Κάτι ακόμα για το μαύρο: Στο Σαν Φρανσίσκο, ένας φίλος ανακάλυψε μια ταμπέλα τοποθετημένη στο τραμ, με τρεις εντυπωσιακούς στίχους του Γιάννη Ρίτσου, γραμμένους στα αγγλικά. Θα τους αναφέρω μεταφρασμένους: 'Ένας άνθρωπος γελά μόνος του στο σκοτάδι, ίσως γιατί μπορεί να δει μες στο σκοτάδι, ίσως γιατί μπορεί να δει το ίδιο το σκοτάδι'. [...] Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι εικόνες που κοσμούν τη συλλογή. Πλαισιωμένες ολόγυρα με μαύρο πλαίσιο (συμπτωματικά;) θυμίζουν χαρτογραφήσεις ενός υπερρεαλιστικού, συμβολιστικού χώρου δίχως αντιφάσεις, απαγορεύσεις και προσωπικά οικοδομημένες ηθικές οριοθετήσεις. Χώρο ελευθερίας και υπέρβασης".

Ελένη Γκίκα - Περιοδικό Fractal, 29 Μαρτίου 2017:

  • "Την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων την ερμηνεύουμε ακόμα, το σημαντικό είναι να βρεις τα βήματα και να επιλέξεις το δικό σου συμβολισμό και αυτό η Μάριον Χωρεάνθη ήδη το διαθέτει εγγενώς. Υποστηρίζοντάς το ταυτοχρόνως και εικαστικά με τα εξαιρετικά της ζωγραφικά κολάζ. Αμφίσημα, σκοτεινά και μαγευτικά, παραμυθένια κι οδυνηρά, αποκαλυπτικά τόσο όσο... Ο Μαύρος Καθρέφτης της περιλαμβάνει και τον αναγνώστη να αποδώσει τη δική του νοηματοδότηση στο μαύρο ήλιο, στην εξομολόγηση και τη μεταμέλεια, στο χορό της αράχνης και στην ντάμα σπαθί, στο τριαντάφυλλο και στο σπαθί, στις πολιτείες, τα όνειρα, τα φαντάσματα και τις δίνες. [...] Την ποιήτρια δεν την απασχολούν τα τεκταινόμενα αλλά τα διαχρονικά, το σύμπαν και το νόημα, οι αργοπορημένοι εραστές και η πλατωνική πολιτεία, τα αινίγματα και ο πανανθρώπινος γρίφος που αποκαλύπτεται στη σιωπή και στην ανάσα των ποιημάτων. Στην άνεσή της να μπαινοβγαίνει από τον τρόπο του Καββαδία στον ελεύθερο στίχο με τον ολοδικό της δροσερά κοριτσίστικο και βελούδινο τρόπο. [...] Νύχτα, φεγγάρι, προσωπεία, μυστικοί διάδρομοι, σκελετοί, όλα είναι εκεί. Σ' έναν ατελεύτητο κύκλο για όσους τολμούν ή είναι προορισμένοι να συναντούνται αργά 'στα σκοτεινά'. [...] Η ουτοπία της έχει σχήμα και αίμα και νόημα, τα μυστικά της τοπία αναδύονται ολοζώντανα με σάρκα και οστά αργά τη νύχτα, 'τις μικρές ώρες' με 'μουσικές' και 'ψιθύρους' από το Μαύρο Καθρέφτη για να μας υπενθυμίζουν τις χαμένες μας δυνατότητες. [...] Κι αυτό το στέρεο ολοδικό της ποιητικό σύμπαν που συναντάμε ταυτοχρόνως μαγεμένο και μαγικό. Σιβυλλικό αλλά ωστόσο τόσο αποκαλυπτικό. [...] Τα δικά της 'κομματάκια ουρανού' είναι Ουρανός, τελικά".

Πέρσα Κουμούτση - Αθήνα, 12 Απριλίου 2017:

  • "Ομολογώ ότι με συνεπήρε από την αρχή, από τις πρώτες κιόλας αράδες η αισθαντικότητα των στίχων [...], η μουσικότητα και ο λυρισμός τους με κυρίευσαν. Ένιωσα τις 'ρωγμές' [...] και ταυτίστηκα με την ευαισθησία της ποιήτριας Μάριον. [...] Είναι μάλιστα από τις λίγες φορές που ποίηση με ρίμα καθόλου δεν με ξένισε - είμαι από τους λάτρεις του ελεύθερου στίχου - ενώ μου άρεσε ιδιαιτέρως ο συνδυασμός κοφτής και ασθμαίνουσας γλώσσας με την πιο περιγραφική, πιο αφηγηματική γλώσσα. Έπειτα, καθόλου οίηση [...] και αυτό με συγκινεί".

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ, ΑΝΑΦΟΡΕΣ & ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

στις
Ετικέτες , , , , ,

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης ( Atom )