Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Αρμονική Ταλάντωση (2018)

Χριστουγεννιάτικο μικροδιήγημα

Καθώς η μάνα του ανακάτευε το σιρόπι για τα μελομακάρονα, εκείνο κοίταζε περίεργο την πλατιά μεταλλική κουτάλα που κρεμόταν πάνω απ' τον πάγκο της κουζίνας. Στη ρηχή της κοιλότητα καθρεφτιζόταν ένα θέαμα αλλόκοτο: ένα αναποδογυρισμένο, άτεχνα σκιτσαρισμένο πρόσωπο, σχεδόν άμορφο απ' τα μάτια και πάνω, γεμάτο κόκκινες και μπλάβες στάμπες.

Αν στεκόταν λιγάκι πιο μακριά, δεν θα το είχε καλοξεχωρίσει. Από γεννησιμιού του, η όρασή του ζωγράφιζε τον κόσμο σκοτεινιασμένο και θολό - κι όσο μεγάλωνε, πύκνωνε η σκοτεινιά και η θολούρα. Σκόνταφτε σ' όποιο εμπόδιο έβρισκε στο δρόμο του, κουτούλαγε στους τοίχους, έπεφτε και χτυπούσε στα σκαλιά. Μα κανείς δεν πίστευε τα παράπονά του πως δεν βλέπει, το έλεγαν σκουντούφλικο και αδέξιο και γελούσαν με τα παθήματά του. Νόμιζαν πως σαν όλα τα παιδιά, δεν ήθελε παρά να τραβήξει την προσοχή.

Ώσπου μια μέρα σκαρφάλωσε σ' ένα σκαμνάκι πάνω σ' ένα παλιό καφάσι πάνω σε μια σαρακοφαγωμένη κουτσή καρέκλα, για να δει επιτέλους από κοντά τι έδειχνε το κάδρο ψηλά στον τοίχο του διαδρόμου. Η καρέκλα δεν άντεξε το λιγοστό του βάρος κι εκείνο έσκασε με τα μούτρα στο τσιμεντένιο πάτωμα. Στην αρχή δεν κατάλαβε τίποτα, μονάχα ένα μούδιασμα σ' όλο του το πρόσωπο. Ο πόνος ήρθε ώρες αργότερα. Δεν μπορούσε ν' ανοίξει το στόμα του για να μιλήσει ούτε να φάει κι όταν ανάσαινε, ένιωθε να περνά σίδερο πυρωμένο απ' τα ρουθούνια του.

Πρόσεξε ωστόσο μια αλλαγή στο φέρσιμο των γύρω του. Τους άκουγε να ψιθυρίζουν με ένοχη συμπόνια κι απορούσε που δεν το άφηναν να βγει έξω ούτε να κοιτάξει σε καθρέφτη. Ως και τα κουταλάκια του γλυκού τού άρπαζαν απ' τα χέρια μόλις τα πλησίαζε στο πρόσωπό του. Μα δεν είχαν υπολογίσει την πλατιά μεταλλική κουτάλα, που άθελά της του μαρτύρησε την αλήθεια.

Εκείνο όμως δεν τρόμαξε. Δεν έκλαψε. Η μπλαβοκόκκινη όψη του ταίριαζε τόσο ωραία με τη θαμπή εικόνα του κόσμου του. Τεντώνοντας όσο έφτανε το χέρι, σκούντησε την κουτάλα μαλακά με το δάχτυλό του και χάζευε το ανάποδο κι αλλιώτικο, χρωματιστό του πρόσωπο που με χάρη λικνιζόταν στον αέρα.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο αυτό προέκυψε από αυτοσχέδιο παιχνίδι άσκησης ύφους με θέμα: Καθρέφτες & Αντικατοπτρισμοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια :