Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία
Από τότε που κληρονόμησε το ξαντήριο της θειας του, έγινε τυραννίσκος. Επιστατούσε το προσωπικό με πυγμή σιδερένια και καμιά ανοχή στην απειθαρχία. Κι η σκληρότητά του δεν περιοριζόταν στη δουλειά, μα και στο σπίτι του είχε καταντήσει αφόρητος. Δεν περνούσε μέρα που να μη λογοφέρει έστω και μια φορά με τη γυναίκα του, η οποία ήταν λαίμαργη και τρελαινόταν για γλυκά. Την κατηγορούσε ότι καταβρόχθιζε κυριολεκτικά την κοινή τους περιουσία και απειλούσε να τη χωρίσει έτσι και συνέχιζε το ίδιο βιολί.
Η ταλαίπωρη, είχε πει αμάν με την τσιγκουνιά και την κακοριζικιά του και καταριόταν μέσα της τη θεια του, που άθελά της, βέβαια, τον είχε οδηγήσει σε τέτοιες παράλογες ακρότητες. Πάνε πια οι εποχές που τη γλυκοφιλούσε και την τάιζε πετιμέζι. Ο κάποτε καλομίλητος και βολικός άνθρωπος που είχε αγαπήσει, ήταν τώρα στριμμένο άντερο και δεν αντεχόταν.
Μελαγχολική περιφερόταν στο καντόνι και κοιτούσε τα τρένα στο σταθμό, παρακαλώντας να βρει το κουράγιο για ν' ανέβει σ' ένα από αυτά και να γλιτώσει επιτέλους από τη μιζέρια και την ακατάπαυστη γκρίνια του προκομμένου της. Πότε ήταν που νόμισε πως το πεπρωμένο τής είχε φανερωθεί στο πρόσωπο εκείνου απ' τον οποίο σήμερα ευχόταν μ' όλη της την καρδιά να απαλλαγεί, με κάποιον, οποιονδήποτε τρόπο;
Καθισμένη στην αποβάθρα, περίμενε με την παραίτηση της απελπισίας να της ξαναδείξει η ζωή ένα σημάδι. Ένα ίχνος οιωνού, τέλος πάντων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο αυτό προέκυψε από αυτοσχέδιο παιχνίδι άσκησης ύφους, με χρήση των λέξεων: ξαντήριο, τυραννίσκος, σταθμός, καντόνι, επιστατώ, γλυκοφιλώ, λαίμαργος, πετιμέζι, ξαναδείχνω, λογοφέρνω (τυχαία επιλογή δέκα λέξεων από το λεξικό).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου