Πετάχτηκαν στο δρόμο σχεδόν καινούργια, με το εκτυφλωτικό τους φούξια να σαρκάζει.
Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2020
Νέος Κόσμος, 28/1/20 - I
Ένα περιστέρι μονό μονό ψιλοσαρκάζει πλάι στο μέγαρο του Υπουργείου Εξωτερικών.
Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2020
Ισχυρή Έλξη (2008)
Μικρές στάχτες, μεγάλες φωτιές
"Μικρές στάχτες" (κατά λέξη μετάφραση του αγγλικού τίτλου της ταινίας, Little Ashes) είναι η απόδοση της ισπανικής ονομασίας - Cenicitas - ενός από τους πρώτους (1928) πίνακες όπου ο ζωγράφος Salvador Dali άρχιζε να πειραματίζεται με τον υπερρεαλισμό σε συνδυασμό με τον κυβισμό και τις αναγεννησιακές τεχνικές, ανακαλύπτοντας - και αποκαλύπτοντας - την εμβρυϊκή φάση του χαρακτηριστικού του ύφους. Ο πίνακας αυτός (που ο Dali τον είχε αρχικά ονομάσει Η Γέννηση της Αφροδίτης, ενώ αργότερα τον παρουσίασε σε συλλογική έκθεση στο Παρίσι με τον τίτλο Οι Άκαρπες Απόπειρες) έγινε η αφορμή να γνωριστεί ο ζωγράφος με άλλες δυο εμβληματικές μορφές της Ισπανίας, το μελλοντικά διάσημο σκηνοθέτη Luis Bunuel (Η Ωραία της Ημέρας, Το Φάντασμα της Ελευθερίας) και τον ήδη γνωστό και αγαπητό στους πνευματικούς κύκλους της Γρανάδα, ποιητή και θεατρικό συγγραφέα Federico Garcia Lorca.
Νεότατοι και περίπου συνομήλικοι τότε, οι τρεις σπουδαίοι δημιουργοί δέθηκαν με στενή φιλία, που καταγράφηκε και διασώθηκε μέσα απ' την εντατική τους αλληλογραφία. Μάλιστα το 1988 ο ιστορικός κινηματογράφου Agustin Sanchez Vidal, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα, έχοντας συγκεντρώσει τις επιστολές και των τριών τους, δημοσίευσε την εκτενή μελέτη Bunuel, Lorca, Dali - Αίνιγμα δίχως Τέλος (η οποία κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1991 από τις εκδόσεις Εξάντας, σε μετάφραση της Ισμήνης Κανσή), με θέμα τη συναρπαστικά περίπλοκη σχέση που είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους.
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020
Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020
Εν Αναμονή (2020)
Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία
Μέχρι να ενημερωθούμε για τις εξελίξεις, ο Γερμανός συνάδελφός μας τηλεφώνησε στον πατέρα του κι έμαθε πως ο ανόητος γείτονάς τους βγήκε στα κανάλια και τους έκανε ρεζίλι με συκοφαντικές δηλώσεις εναντίον τους. Ως και φασίστες τους αποκάλεσε, μόνο και μόνο επειδή του είχαν κάνει κάποτε παρατήρηση για τα σκουπίδια που άφηνε βδομάδες ολόκληρες στο μπαλκόνι του, ώσπου οι ένοικοι των γύρω διαμερισμάτων κόντευαν να λιποθυμήσουν απ' την μπόχα.
Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2020
Ο Πολυβραβευμένος David Grossman στην Αθήνα (2020)
Οι αρχαίοι Έλληνες τραγικοί τα είπαν όλα
Με τον εντυπωσιακό, προκλητικό για τη σκέψη τίτλο Ένα Άλογο Μπαίνει σ' ένα Μπαρ, το μυθιστόρημα του David Grossman - που τιμήθηκε με Booker το 2017 - μας ξανασυστήνει έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους πεζογράφους του Ισραήλ, τον οποίο μας είχαν πρωτογνωρίσει πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια οι εκδόσεις Καστανιώτη. Προηγούνται τουλάχιστον άλλα δεκαέξι βιβλία του (μεταξύ των οποίων και αρκετά δοκιμιακά, όπως και το λιμπρέτο μιας παιδικής όπερας), τα περισσότερα από τα οποία απέσπασαν τοπικά και διεθνή βραβεία και μεταφράστηκαν σε πάνω από 30 γλώσσες, ενώ τέσσερα ως τώρα έχουν μεταφερθεί στην οθόνη. Μαζί με τον εκλιπόντα συμπατριώτη του και επίσης σπουδαιότατο συγγραφέα Amos Oz, με τον οποίο γνωριζόταν προσωπικά, είναι μια απ' τις φωνές που ζητούν όσο γίνεται πιο δίκαιη, λιγότερο αιματηρή λύση στην ανένδοτα εμπόλεμη κατάσταση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης. Αν και το 2006 έχασε ένα απ' τα τρία του παιδιά - τον τότε εικοσάχρονο Uri - σε αντιαρματική επίθεση κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο, εξακολουθεί να πρεσβεύει και να τονίζει την επιτακτική ανάγκη για σύνεση και λογική, δίχως να παραβλέπει και τις αποθαρρυντικές - έως ανυπέρβλητες - δυσκολίες του ζητήματος.
Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2020
Παλαιό Φάληρο, 14/1/20 - V
Κυρία των τιμών και επί της υποδοχής. Διότι στο στέκι της, η καλή γατοκυρά είναι αφέντρα και νοικοκυρά.
Παλαιό Φάληρο, 14/1/20 - III
Μια vintage βαλίτσα αφημένη πλάι σ' έναν κάδο ανακύκλωσης ήταν το πρώτο που μου τράβηξε την προσοχή. Στο βάθος, όμως, εκτυλισσόταν κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον: ένα τρυφερό γατοραντεβού. Κατόπιν εορτής, πρόσεξα και τα σκορπισμένα ροζ κουμπιά - ή καραμέλες; - στο πεζοδρόμιο.
Παλαιό Φάληρο, 14/1/20 - II
Μια vintage βαλίτσα αφημένη πλάι σ' έναν κάδο ανακύκλωσης ήταν το πρώτο που μου τράβηξε την προσοχή. Στο βάθος, όμως, εκτυλισσόταν κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον: ένα τρυφερό γατοραντεβού.
Παλαιό Φάληρο, 14/1/20 - I
Μια vintage βαλίτσα αφημένη πλάι σ' έναν κάδο ανακύκλωσης ήταν το πρώτο που μου τράβηξε την προσοχή. Στο βάθος, όμως, εκτυλισσόταν κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον: ένα τρυφερό γατοραντεβού.
Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020
Παλαιό Φάληρο, 12/1/20 - III
Νύχτα, σκιαχτερά δέντρα, ομίχλη, φασματικά φώτα και αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα.
Παλαιό Φάληρο, 12/1/20 - II
Νύχτα, σκιαχτερά δέντρα, ομίχλη, φασματικά φώτα και αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα.
Παλαιό Φάληρο, 12/1/20 - I
Νύχτα, σκιαχτερά δέντρα, ομίχλη, φασματικά φώτα και αγνώστου ταυτότητος ιπτάμενα αντικείμενα.
Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2020
Cabeirian Horses (2018)
Welcome into the Matrix
Στην ελληνική μυθολογία, οι Καβειρικοί Ίπποι ήταν ένα ζεύγος μηχανικών αλόγων με πύρινη αναπνοή, τα οποία έφτιαξε ο θεός Ήφαιστος για να σέρνουν το άρμα των δίδυμων γιων που είχε αποκτήσει με τη νύμφη Καβειρώ, κόρη του θαλάσσιου θεού Πρωτέα. Οι Κάβειροι ήταν κακοποιοί χθόνιοι δαίμονες στους οποίους αποδίδονταν οι σεισμοί και οι πυρκαγιές, αλλά και θεότητες της θάλασσας, καθώς και προστάτες της μεταλλουργίας. Πρωτοστατούσαν στα Σαμοθράκεια (ή Καβείρια) Μυστήρια που τελούνταν προς τιμήν της Δήμητρας, της Περσεφόνης και της Εκάτης. Οι Καβειρικοί Ίπποι συγκαταλέγονται στους αυτομάτωνες, δηλαδή μηχανικές κατασκευές που κινούνται μόνες τους - κάτι αντίστοιχο με τα σημερινά ρομπότ.
Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020
Ante Portas (2020)
Δέκα λέξεις, μια ώρα, μια ιστορία
Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων έδιναν συνεχώς λαβή για εξωφρενικές σπεκουλάτσιες. Μια μυστηριώδης οργάνωση θυροκολλούσε προκηρύξεις μ' ένα παράδοξο κοχλιοειδές σχήμα για λογότυπο και ο ετεροχρονισμένος ψυχαρισμός του κειμένου τους δημιουργούσε την αίσθηση πως η γραφική παραθαλάσσια κωμόπολη είχε μεταφερθεί ως δια μαγείας σε περασμένες εποχές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)