Ο Χρόνος Σταματά (2019)

Το μηδέν και το άπειρο της στιγμής

Γραμμένο στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας με αφορμή την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, το θεατρικό έργο Ο Χρόνος Σταματά του διακεκριμένου, βραβευμένου με Pulitzer συγγραφέα και πανεπιστημιακού Donald Margulies στηρίζεται σ' ένα λογοπαίγνιο ευφυέστατα πολυσχιδές, κρυμμένο μέσα στην οικεία, στερεότυπη έκφραση του τίτλου του - Time Stands Still στο πρωτότυπο. "Still" στα Αγγλικά είναι επίρρημα που σημαίνει "ακόμα", αλλά και επίθετο με την έννοια του "ακίνητου". Είναι, επίσης, ουσιαστικό που δηλώνει τη "φωτογραφική πόζα", το στιγμιότυπο που έχει συλλάβει και καταγράψει ο φακός, "ακινητοποιώντας" το στην αιωνιότητα. Η διαρκής διαλεκτική σχέση του "ακόμα" με τη στιγμή, του πρόσκαιρου με το παντοτινό - η ίδια η φύση, δηλαδή, της φωτογραφικής τέχνης - αποτελεί και το πυρηνικό νόημα του έργου, τη βάση και την κινητήρια δύναμη των χαρακτήρων και της πλοκής του.

Η πολεμική φωτορεπόρτερ Sarah επιστρέφει στο σπίτι της ύστερα από βαρύτατο τραυματισμό στη γραμμή του πυρός, που παραλίγο να της κοστίσει τη ζωή - γεγονός το οποίο έχει επηρεάσει ψυχολογικά τόσο την ίδια, όσο και τους ανθρώπους που είχε αφήσει πίσω της: τον επί οχτώ χρόνια σύντροφο και συνάδελφό της James και τον κοινό τους φίλο και συνεργάτη Richard, αρχισυντάκτη σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας.

Μετς, 25/11/19

Κι εκεί που με τίποτα δεν τα περιμένεις - τσουπ, να και ξεφυτρώνουν. Πάλι παιδικό παπουτσάκι, πάλι μονό.

Παλαιό Φάληρο, 24/11/19

Εδώ με καταγοήτευσε όχι μόνο το στυλ των παπουτσιών, μα και η χρωματική τους αρμονία, όπως και η επιμελώς ατημέλητη διάταξή τους. Ενδιαφέροντα props το χαρτόκουτο και ο στύλος του καλαθιού για τα σκουπίδια, χαρίζουν ανεπιτήδευτη πρωτοτυπία στη σύνθεση.

550 (2019)

Σκηνές καθημερινής σχιζοφρένειας εν κινήσει

Το 550 είναι "διπλό" λεωφορείο - όπως και το "5" στον αριθμό του, μα και στο σύνολο των στάσεων (55) κατά τη διαδρομή του: μια μάλλον συμπτωματική αριθμητική σημειολογία, η οποία, ωστόσο, δεν παύει να έχει το ενδιαφέρον της. Πρόκειται για όχημα μαζικής μεταφοράς αποτελούμενο από δυο λεωφορεία (ενωμένα με το γνωστό "ακορντεόν", που βοηθά τους ελιγμούς στις στροφές), το οποίο διανύει μια απόσταση 30 περίπου χιλιομέτρων, διασχίζοντας το αττικό λεκανοπέδιο απ' το Παλαιό Φάληρο ως την Κηφισιά. Διπλό, λοιπόν, το όχημα, μεγάλη η διαδρομή του, μεγάλο και το πλήθος των επιβατών. Μέσα σ' αυτό το πλήθος, υπάρχουν πρόσωπα που επανακάμπτουν λόγω της τακτικότητας στις μετακινήσεις τους. Όποιος χρησιμοποιεί τις δημόσιες συγκοινωνίες, γίνεται θεατής μιας καθημερινότητας κάθε άλλο παρά βαρετής μέσα στην επανάληψή της. Αν και στις μέρες μας η άμεση αλληλεπίδραση των επιβατών κοντεύει να εκλείψει εξαιτίας των κινητών τηλεφώνων και του εθισμού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν είναι πάντα δυνατή η αποφυγή της επικοινωνίας - ιδίως μέσα σ' έναν χώρο τόσο περιορισμένο, που όχι σπάνια γεμίζει ασφυκτικά με κόσμο.

Συνέντευξη με τη Maja Lunde (2019)

Η κινητήρια δύναμη των γραπτών μου είναι ο φόβος

Η Ιστορία των Μελισσών είναι το πρώτο μυθιστόρημα για μεγάλους της Νορβηγίδας συγγραφέα Maja Lunde. Κυκλοφόρησε το 2015 και έκτοτε η Lunde έγραψε άλλα δύο, Το Γαλάζιο (2017) και Το Τέλος του Ωκεανού, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του 2020. Γεννημένη στο Όσλο το 1975, έδειξε από μικρή την αγάπη και την ικανότητά της στο γράψιμο. Σπούδασε φιλολογία και ψυχολογία στο πανεπιστήμιο του Όσλο, με μεταπτυχιακή ειδίκευση στην ιστορία του κινηματογράφου, ενώ η διδακτορική της διατριβή είχε θέμα την κινηματογραφική γραφή του σκηνοθέτη Nils R. Muller. Εργάστηκε ως σύμβουλος σε μουσεία κινηματογραφικής τέχνης και φεστιβάλ ταινιών, για να ασχοληθεί στη συνέχεια με τη συγγραφή σεναρίων για παιδικές τηλεοπτικές εκπομπές. Το 2011, το πρωτότυπο σενάριό της για μουσικοχορευτική ταινία, με τίτλο Η Μάχη, διακρίθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Kosmorama. Την επόμενη χρονιά εξέδωσε τα δυο πρώτα της βιβλία για παιδιά, Children's Supershow και Πέρα από τα Σύνορα. Ακολούθησε το νεανικό μυθιστόρημα Η Μάχη (βασισμένο στο ομότιτλο σενάριό της) και η χιουμοριστική σειρά βιβλίων The Coolest Gang in the World, καθώς και το παιδικό The Most Amazing Thing, εικονογραφημένο, μάλιστα, με πραγματική σοκολάτα.

Παλαιό Φάληρο, 10/11/19 - III

Κι άλλα πεταμένα παπούτσια. Εδώ όμως είναι πιο εμφανής η παρουσία τους.

Παλαιό Φάληρο, 10/11/19 - II

Κι άλλα πεταμένα παπούτσια. Εδώ όμως είναι πιο εμφανής η παρουσία τους.

Παλαιό Φάληρο, 10/11/19 - I

Σκηνή κρυμμένων αντικειμένων (HOS) με θέμα "Βρείτε τα παπούτσια". Επίπεδο δυσκολίας: μεσαίο για τους πρωτάρηδες, χαμηλό για τους βετεράνους.

Gilles & η Νύχτα (2019)

Σκοτάδι, ημίφως και αίμα σε τελετουργία θανάτου

"Είμαι όσα έχω διαπράξει". Με το ευθαρσές αυτό απόφθεγμα συστήνεται στο αναγνωστικό και το φιλοθεάμον κοινό, μέσω της πένας του Hugo Claus, ένας από τους διασημότερους - μαζί με τον Jack τον Αντεροβγάλτη - κατά συρροήν δολοφόνους όλων των εποχών. Ιστορικό πρόσωπο, του οποίου το όνομα και η δράση σφράγισαν ανεξίτηλα την ευρωπαϊκή και παγκόσμια πολιτισμική κληρονομιά, ο Gilles de Rais είναι ο κεντρικός ήρωας και αφηγητής στη νουβέλα Ο Gilles & η Νύχτα (Gilles en de Nacht) - έναν, στην ουσία, εκτενή μονόλογο βασισμένο στην καταγραφή της απολογίας του και στα πλήρως σωζόμενα πρακτικά απ' την πολύκροτη, στον καιρό της, δίκη του.

Όμορφος πολύ, χαρισματικός μα και σημαδεμένος απ' τη μοίρα, ο Gilles, βαρόνος της Ραι (Rais ή Retz, περιοχής των γαλλικών ακτών προς τον Ατλαντικό Ωκεανό, που ως και το 18ο αιώνα ανήκε στο δουκάτο της Βρετάνης) έχασε και τους δυο γονείς του σε ηλικία δέκα ετών. Την κηδεμονία του, όπως και του μικρότερου αδελφού του, Rene de La Suze, ανέλαβε ο παππούς απ' την πλευρά της μητέρας τους, ο οποίος, με ιδιοτελή κίνητρα, βιάστηκε να παντρέψει τον ακόμα ανήλικο Gilles με την πάμπλουτη κληρονόμο Catherine de Thouars. Καρπός του γάμου αυτού ήταν ένα κορίτσι, η Marie.