Guillaume Apollinaire
I. ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ MIRABEAU
Κάτω από το γεφύρι Mirabeau κυλάει ο Σηκουάνας
Και τις αγάπες μας
Γιατί να μου θυμίζει λες
Η χαρά πάντα ερχόταν ύστερα απ' τον πόνο
Σιμώνει η νύχτα σημαίνει η ώρα
Φεύγουν οι μέρες εγώ μένω
Έλα πιασμένοι από τα χέρια να σταθούμε αντικριστά
Εκεί που κάτω
Απ' το γεφύρι των βραχιόνων μας περνά
Το κύμα ατέρμονων βλεμμάτων τόσο κουρασμένο
Σιμώνει η νύχτα σημαίνει η ώρα
Φεύγουν οι μέρες εγώ μένω
Ο έρωτας φεύγει όπως ετούτο το τρεχούμενο νερό
Ο έρωτας φεύγει
Τι αργή που είν' η ζωή
Και πόσο βίαιη είν' η ελπίδα
Σιμώνει η νύχτα σημαίνει η ώρα
Φεύγουν οι μέρες εγώ μένω
Περνούν οι μέρες και περνούν οι εβδομάδες
Μήτε ο καιρός που έχει περάσει
Μήτε οι αγάπες επιστρέφουν
Κατω από το γεφύρι Mirabeau κυλάει ο Σηκουάνας
Σιμώνει η νύχτα σημαίνει η ώρα
Φεύγουν οι μέρες εγώ μένω
II. ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Έκοψα αυτό το κλαράκι γαζία
Θυμάσαι το φθινόπωρο είναι πεθαμένο
Πάνω στη γη δεν θα ξαναβρεθούμε
Άρωμα του καιρού κλωνί γαζία
Και να θυμάσαι πως σε περιμένω.
Guillaume Apollinaire, Alcools (1913)
Μετάφραση από τα Γαλλικά: Μάριον Χωρεάνθη (Φεβρουάριος 1993)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα δυο αυτά μεταφρασμένα ποιήματα πρωτοδημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Ευθύνη (αρ 255, Μάρτιος 1993, σελ. 134).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου