Από δω ο Λευτέρης το περιστέρι (και από δω η κατά συνθήκην νονά του, η οποία λίγο αργότερα παράκουσε τη λέξη "περιστέρι" περνώντας την για το συγκεκριμένο όνομα). Επί δέκα ολόκληρα λεπτά πάλευε με το ξεροκόμματο του κουλουριού, χωρίς να καταφέρνει να το τσιμπήσει και δίχως να το βάζει κάτω, αγνοώντας επιδεικτικά τους διερχόμενους. Πλησίαζε, απομακρυνόταν, υπολόγιζε αποστάσεις και γωνίες "επίθεσης", ορμούσε και ξανά από την αρχή. Αν δεν φοβόμουν μη χάσω το λεωφορείο, θα στεκόμουν να παρακολουθήσω και να καταγράψω την ηρωική αναμέτρηση ως το (όποιο της) τέλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου